Mimo że w życiu publicznym Marx i Engels wyznawali przede wszy­stkim walkę klas, koncepcja walki ras również odgrywała dużą rolę szcze­gólnie w ich życiu prywatnym - pisał prof. Marek Jan Chodakiewicz w książce ,,O prawicy i lewicy".

Na przykład, Marx bardzo chwalił teorię „deewolucji”. Jej twórca, etnolog francuski Pierre Trémaux, twierdził, że „Prymitywny Murzyn nie jest wyewoluowaną małpą lecz zdegenerowa­nym człowiekiem”. Marx skomentował, że Jest to ważny postęp ponad [teorie] Darwina”. Zgodnie z taką logiką Marx nazwał męża swej siostrze­nicy „nasieniem goryla” (gorilla offspring). Ten człowiek był Kreolem, a więc miał lekką domieszkę czarnej krwi. Zresztą rasistowskie epitety – jak „żydowski czarnuch” (Jewish Nigger) – były u Marxa normą.

Sekundował mu w tym Engels. Na przykład, na wieść, że zięć Marxa socjalista Paul Lafargue, który miał minimalną domieszkę krwi murzyń­skiej, stanął w wyborach w okręgu Paryża, gdzie znajdowało się miejskie zoo, Engels stwierdził: „Będąc jakościowo jako czarnuch stopień bliżej niż my do reszty królestwa zwierząt, bez wątpienia on jest najodpowiedniej­szym reprezentantem tego dystryktu”.

W podobnym stylu Engels utrzymywał swoje wypowiedzi – nawet publiczne – na temat Słowian, określając ich jako „narody reakcyjne” (reaktionäre Völker), a języki słowiańskie – nie mającą racji bytu „fanta­zją” (der Phantasie). Marx zaś dodawał, że większość „narodów słowiań­skich nie ma przyszłości” (hat kein slawisches Volk eine Zukunft).

Jed­nakże nawet reakcjoniści mogli być użyteczni, jeśli chcieliby tylko przeprowadzić rewolucję. W tym świetle jest jasne, że wszystkie enuncjacje Marxa i Engelsa popierające niepodległość Polski były tylko sprawą takty­ki. Mieli oni nadzieję, że powstania polskie przerodzą się w ogólnoeuro­pejskie rewolucje, które zmiotą Stary Ład.

O Polakach i Rosjanach Engels pisał do Marxa z imperialistycznym wielkoniemieckim szowinizmem, a o Żydach z rasistowskim zacięciem:

„Im więcej rozmyślam nad historią, tym jaśniej widzę, że Polacy są une nation foutue [narodem skazanym na zagładę – tłumaczenie w tek­ście], którym można tylko dopóty posługiwać się jako narzędziem, do­póki sama Rosja nie zostanie wciągnięta w wir rewolucji agrarnej. Od tej chwili Polska nie będzie już miała absolutnie żadnej raison d’ètre [racji bytu – tłumaczenie w tekście; podkreślenie nasze]. Polacy nie zapisali się nigdy w historii niczym prócz walecznych i głupich bijatyk. Nie można nawet przytoczyć ani jednego wypadku, w którym Polska, choćby tylko w stosunku do Rosji, reprezentowałaby [sic!] z powodzeniem postęp lub dokonała czegoś o historycznym znaczeniu...

Polska nigdy nie umiała spolonizować obcych elementów – Niemcy w miastach są i pozostaną Niemcami. O tym zaś jak Rosja potrafi rusyfikować Niemców i Żydów, świadczy wymownie każdy Niemiec rosyjski w dru­gim pokoleniu. Nawet Żydzi dostają tam słowiańskich kości policzko­wych [podkreślenie nasze]...

Wniosek: odebrać Polakom na zachodzie wszystko, co się da, obsa­dzić ich twierdze – zwłaszcza Poznań – Niemcami pod pozorem ochro­ny, pozwolić im gospodarować, posyłać ich w ogień, ograbiać do cna z żywności ich kraj, zbywać ich widokami na Rygę i Odessę, a gdyby udało się wprawić w ruch Rosjan — sprzymierzyć się z nimi i zmusić Polaków do ustępstw”.

Sfrustrowany Słowianami i Żydami Engels pisał złowieszczo i proro­czo:

Następna wojna światowa nie spowoduje li tyko zniknięcie z po­wierzchni ziemi reakcyjnych klas i dynastii, ale również całych reakcyj­nych narodów. I to też jest postęp

źródło: Marek Jan Chodakiewicz, ,,O prawicy i lewicy".

Artykuł Klasycy komunizmu o Polakach. ,,Są narodem skazanym na zagładę. Nie zapisali się nigdy w historii niczym prócz walecznych i głupich bijatyk. Odebrać im wszystko, co się da…” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.