Premier Węgier Viktor Orban w środę tłumaczył się w Parlamencie Europejskim ze stanu praworządności Węgier. W obronę wziął go Nigel Farage, który krytykował jego oponentów.

Orban tłumaczył się z sytuacji związanej z Uniwersytetem Środkowoeuropejskim założonym przez George'a Sorosa. Premier Węgier uważa, że jego sytuacja nie jest zagrożona i będzie dalej działać. Jego krytycy uważają inaczej. Odrębny głos stanowiła wypowiedź Nigela Farage'a.

Panie premierze, nie po raz pierwszy siedzi pan tutaj jako demokratycznie wybrany przywódca wielkiego narodu i tłumaczy, jak Węgrzy działają. A przecież w Europie mamy różne kultury. Wraca pan do nas i jest pan atakowany przez nieistniejące podmioty, które chcą, żeby Węgry działały tak jak one chcą, a nie tak jak Węgrzy czy ich przywódca. Kiedy pan, jako inteligenty człowiek przestanie walić głową w mur?

- pytał retorycznie.

Ci ludzie będą dalej ingerować w życie Węgrów. Nigdy się panu nie wybaczy. W ich oczach jest pan grzesznikiem nie tylko dlatego, że chce pan zamknąć propagandowy reżim Sorosa, który jest zamaskowany jako uniwersytet. Dlatego, że nie chce pan zapłacić ceny za za głupotę pani Merkel. Oni tego panu nie wybaczą

- podkreślał.

Pan zarządził referendum i większość się z panem zgodziła, jeśli chodzi o imigrantów. Czas najwyższy, żeby przedłożył pan referendum w sprawie członkostwa w Unii Europejskiej i być może przyłączą się państwo do naszego klubu, Brexitu i stworzymy wspólnie grupę suwerennych państw, a cały ten nonsens zostawimy za sobą

- mówił Farage.

https://youtu.be/KMREHP53yrY

Artykuł Orban pod ostrzałem w Parlamencie Europejskim. Ale dostał mocne wsparcie od Nigela Farage’a. ,,Oni tego panu nie wybaczą” [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Proszek kupiony w Niemczech lepiej dopiera ubrania, a płatki śniadaniowe mają mniej cukru? W Polsce od dawna wiadomo, że tak jest, chociaż rynek Unii Europejskiej jest niby jednolity. Co gorsza Komisja Europejska daje przyzwolenie na to, by "stara Unia" na gorszej jakości produktach zarabiała na takich krajach jak Polska.

Okazuje się, że w Komisji Europejskiej nikt nie widzi problemu. Istnieje przyzwolenie na to, by międzynarodowe koncerny adaptowały swoje produkty do poszczególnych rynków, a za tym idą dopuszczalne różnice w jakości i składzie towarów. To w praktyce oznacza, że proszek sprzedawany w Niemczech będzie prał lepiej niż ten dostępny w Polsce, a Francuzi będą odżywiali się zdrowiej niż Polacy!

Możliwe są różnice w jakości i składzie poszczególnych produktów w zależności od kraju dystrybucji

- twierdzi przedstawiciel Komisji Europejskiej zapytany o działania wielkich koncernów, które prowadzą politykę konsumenckiego rasizmu.

Firmy z Europy Zachodniej, za przyzwoleniem polityków, mają za nic jednolity rynek Unii Europejskiej. W efekcie w różnych krajach sprzedają niby ten sam produkt, ale nie taki sam. Nie ma wielkiego zaskoczenia, że to do Europy Środkowo-Wschodniej, w tym do Polski, trafiają towary gorszej jakości. Polak, Węgier czy Słowaka nie zasługują na więcej? Konsumencki rasizm? Najważniejsze, że kasa się zgadza. Wielkie koncerny na całego korzystają z tej "Unii dwóch prędkości".

Problem jest poważny, więc tym bardziej cieszą inicjatywy zwrócenia na niego uwagi. 11 kwietnia w Parlamencie Europejskim odbędzie się wykład pt. "Same brand, same product, same quality! No more double standards in foodstuffs". Może ktoś wśród rządzących UE dostrzeże te nierówności i się nimi zajmie.

Artykuł Komisja Europejska daje zielone światło wielkim koncernom. Polak może zjeść gorzej niż Niemiec czy Francuz pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Trockiści namówili nas, gdy przyjechała do Polski Margaret Thatcher (na zaproszenie m.in. „Solidarności”), na wspólną akcję. Rozrzucaliśmy ulotki: „Górnikom polskim i brytyjskim pracy i chleba!”.

Ale później trockiści uznali, że władze w PPS-RD powinny być dzielone proporcjonalnie i że oni powinni zyskać część władzy. Chcieli nas przejąć. No i zwabili w swoje szeregi Józefa Piniora. Zabrali go zdaje się do Argentyny lub Brazylii, powstał z tego film. Józef w imieniu polskich robotników przemawiał na stadionach do prawdziwych tłumów, tysięcy ludzi. Tam ruch radykalny był bardzo mocny, to Piniora zafascynowało, wrócił do kraju jako neofita-trockista. Szybko mu zresztą to przeszło.

My jako PPS-RD chcieliśmy być formacją między „starą” socjaldemokracją a komunistami. Zachodnia socjaldemokracja, totalnie wówczas zgnuśniała, która w dodatku miała w d… Europę Wschodnią, zupełnie nam nie odpowiadała.

A Józef, na tej fali, chciał być „nowym rewolucjonistą”, zaczął wokół siebie montować grupę ludzi, no i w roku 1990 musieliśmy się rozstać.

Cezary Miżejewski w rozmowie "Radykalni i szaleni" (Lewicowo.pl)

Jarosław Wardęga, współpracownik Piniora, mówił Gazecie Wyborczej:

Razem z Józkiem Piniorem, którego uważam za swojego nauczyciela politycznego. [..] Byłem zafascynowany postacią Che Guevary, którego uważam za bohatera ludowego. Poniekąd takim bohaterem ludowym był dla mnie Lech Wałesa jako przywódca Solidarności. Choć oczywiście tak rewolucyhny nie był i na szczęście nie zginął z karabinem w ręku. Ale oczywiście Solidarność była dla mnie ruchem rewolucyjnym. [...] Na pierwszym zjeździe regionalnym Solidarności w lutym 1990 Pinior w uchwale dziękował m.in. właśnie IV MIędzynarodówce za pomoc w walce z systemem.

Kim jest Józef Pinior?

W 1980 organizował (m.in. wraz z Władysławem Frasyniukiem) struktury „Solidarności” na Dolnym Śląsku. Był członkiem zarządu regionu NSZZ „S” i jej rzecznikiem finansowym. Po aresztowaniu Władysława Frasyniuka (we wrześniu 1982) reprezentował Dolny Śląsk w Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej.

W listopadzie 1987 współtworzył Polską Partię Socjalistyczną, a od 1988 do 1990 był członkiem rady naczelnej PPS-RD.

W 1990 został liderem trockistowskiego Socjalistycznego Ośrodka Politycznego. Wraz z jego działaczami został w lutym tego samego roku usunięty z PPS-RD.

Od 1996 do 1999 był członkiem Unii Pracy, w której od 1998 do 1999 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego. Od 2002 do 2003 był pełnomocnikiem wojewody dolnośląskiego ds. referendum unijnego, zaś od 2003 do 2004 ds. europejskich.

W Europarlamencie od 2004 do 2009 roku. Od 2011 W Senacie z ramienia Platformy Obywatelskiej. W wyborach w 2015 nie został ponownie wybrany do izby wyższej polskiego parlamentu, przegrywając z Jarosławem Obremskim.

29 listopada 2016 został zatrzymany przez CBA wraz z ośmioma innymi osobami, w związku z podejrzeniem o korupcję. Sprawa jest prowadzona przez prokuraturę w Poznaniu

Artykuł O romansie polskiej lewicy z trockizmem i fascynacji Che Guevarą. Józef Pinior w roli rewolucjonisty-radykała pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

– Pan nie może przemawiać w Parlamencie Europejskim. Bierze pan pieniądze, a nie może nic powiedzieć bo panu zakazują. Dlaczego zakazują? – pytał Sławomir Jastrzębowski Janusza Korwin-Mikkego w wywiadzie dla Super Expressu.

Raz zacytowałem kongijskiego dyplomatę, który powiedział, że Europę zalewa afrykańskie szambo. Niestety tłumacz – tłumacze są fatalni – przełożył to na ,,shit" szyli słowo na ,,g" i w tym momencie uznano, że obraziłem wszystkich murzynów na świecie. Co ja powiedziałem?! Murzynów... Za murzyna też dostałem 3000 euro grzywny. Słowa murzyn nie wolno używać

- mówił.

Korwin-Mikke porównał obecną sytuację do czasów komunizmu.

Gdyby pan żył w czasach komunistycznych to by pan wiedział, że trzeba mówić o demokracji – ludowej oczywiście – o przyjaźni ze Związkiem Sowieckim, przodującej roli klasy robotniczej i walce z imperializmem amerykańskim

- wyjaśnił.

Teraz w tej Unii Europejskiej trzeba mówić „więcej demokracji”, „więcej praw kobiet”, „więcej praw homosiów” i „walka z globalnym ociepleniem”

- dodał.

https://youtu.be/lnN4BhIQNm4

cały wywiad na stronie Super Expressu

Artykuł Dlaczego Korwin-Mikke nie może przemawiać w Parlamencie Europejskim. Jakie słowa są zakazane, a co trzeba mówić [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Przedstawiciele Komitetu Obrony Demokracji odwiedzili Parlament Europejski, gdzie odebrali Europejską Nagrodę Obywatelską. A po oficjalnych uroczystościach przyszła pora na zabawę...

KOD został nagrodzony na wniosek eurodeputowanej PO, Róży Thun, która później wspólnie bawiła się z nagrodzonymi. Przy okazji Komitet Obrony Demokracji postanowił wyróżnić Martina Schulza, przewodniczącego Parlamentu Europejskiego, który w przeszłości atakował Polskę.

Na poniższym nagraniu opublikowanym przez Różę Thun widać, że humory sympatykom KOD-u dopisują. Słyszymy takie hasła jak:

„Jarosław niestety, twój rząd obalą kobiety”, albo „Jarosław, kobiety zostaw”.

Padają dowcipy o nauce jedzenia widelcem Belgów. Pozdrawiają również pozdrowienia dla kobiet, protestujących pod domem Jarosława Kaczyńskiego.

Artykuł Tak się bawi KOD w Brukseli: żarty o jedzeniu widelcem i ,,Jarosław, niestety, Twój rząd obalą kobiety” [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Jak poinformowała Małgorzata Bos-Karczewska, redaktor naczelna portalu Polonia.nl, w holenderskich podręcznikach do wiedzy o społeczeństwie figuruje wzmianka o Polsce w negatywnym kontekście.

Polska jest przedstawiona jako zły przykład korzystania z wolności mediów i demokracji.

"Konflikt Komisja Europejska Polska dotyczący praworządności w Polsce trafił do holenderskich podręczników nauki o społeczeństwie, w klasach maturalnych.

Holenderska młodzież na tym (złym) przykładzie Polski uczy się , jak ważna jest wolność mediów i demokracja. To dopiero początek, Polska przejdzie do podręczników historii integracji europejskiej itp. Kraj nasz pisze historię

- napisała Bos-Karczewska.

To nie jedyna taka sytuacja. Opublikowany niedawno film Parlamentu Europejskiego przedstawia Polskę w złym świetle. Wiele osób zwraca uwagę, że nagranie nie pokazuje prawdziwego obrazu Polski.

Zobacz skrót z debaty plenarnej nt. sytuacji w Polsce, która odbyła się 13 września w Parlamencie Europejskim. ⇊ pic.twitter.com/WeaIqgTiUq

— Parlament Europejski (@Europarl_PL) 14 września 2016

Artykuł W holenderskich szkołach uczy się o demokracji, wskazując Polskę jako zły przykład pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W Parlamencie Europejskim z inicjatywy Anny Fotygi odbyła się projekcja filmu „Insha Allah. Krew męczenników”.

W wydarzeniu zorganizowanym przez Annę Fotygę wzięli udział autorzy filmu Witold Gadowski i Maciej Grabysa, europoseł Lars Adaktusson, Stehane Duté przedstawiciel organizacji pozarządowej CitizenGo, Arkadiusz Maciej z Salezjańskiego Wolontariatu Misyjnego Młodzi Światu, szwedzki dziennikarz Nuri Kino, specjalizujący się w tematyce mniejszości na Bliskim Wschodzie, jak również europosłowie, pracownicy instytucji unijnych i przedstawiciele Polonii.

Projekcję filmu poprzedziła dyskusja, którą rozpoczął europoseł Lars Adaktusson. Podkreślił on, że obrona praw chrześcijan jest zadaniem trudnym i niepopularnym. „Ochrona chrześcijan nigdy nie była sprawą łatwą. Gdy w 2011 r. Al Kaida zaatakowała koptyjski kościół w Egipcie urzędnicy KE odpowiedzialni za sprawy międzynarodowe dołożyli wszelkich starań, by uniknąć odwołania do chrześcijańskiego wyznania ofiar. Dopiero po gorącej debacie i intensywnych naciskach politycznych ze strony ministrów spraw zagranicznych niektórych krajów członkowskich w tekście pojawiło się określenie „koptyjski”. Trzy lata później, gdy podnosiłem sprawę prześladowania chrześcijan w Iraku i Syrii, które może skutkować śmiercią wszystkich chrześcijan na tym obszarze, w odpowiedzi spotykałem się z obojętnością, odrzuceniem. Kwestionowano fakty, a mnie oskarżano o mobilizowanie Europy do nowej krucjaty przeciwko muzułmanom” - mówił europoseł. „Wolny świat musi chronić ofiary prześladowania na tle religijnym. Bezpieczeństwo chrześcijan musi znaleźć się na agendzie ONZ” - apelował Adaktusson. Europoseł przypomniał, że mijają 4 miesiące odkąd Parlament Europejski uznał, że tzw. Państwo Islamskie dokonuje ludobójstwa na chrześcijanach i innych mniejszościach religijnych. Od tamtej pory także m.in. amerykański Kongres i brytyjska Izba Gmin uznały działania ISIS wobec mniejszości religijnych za ludobójstwo.

Witold Gadowski podkreślił, że wszystkie tezy, które on i pozostali autorzy filmu „Insha Allah. Krew męczenników” postawili na początku jego powstawania, uległy modyfikacji. „Na początku chcieliśmy pokazać ciężki los chrześcijan m.in. w północnej Syrii, ale później zaczęło się to rozrastać, zmieniać. Weszliśmy w skomplikowaną rzeczywistość narodu kurdyjskiego, zetknęliśmy się z cichą, zapomnianą tragedią Jazydów. Film stał się obrazem o ofiarach totalitarnie pojmowanej religii” - mówił Gadowski. „Religii, która stała się ideologią usprawiedliwiającą wszystko to, co można zrobić ludziom złego” – dodał. Dziennikarz zaznaczył, że nie przez przypadek dużo miejsca w filmie poświęcono sytuacji chrześcijan na Bliskim Wschodzie, ponieważ nawet statystyczne dane mówią, iż co 5 minut ginie na świecie chrześcijanin, a chrześcijaństwo jest dzisiaj najbardziej prześladowaną religią świata. Gadowski przestrzegał, że chrześcijanie znikają z Bliskiego Wschodu, „(...) a jeżeli oni znikną z Bliskiego Wschodu, to stracimy my - chrześcijanie europejscy - nasze korzenie”. Pointą filmu jest obraz Polaka, który walczył w oddziałach dżihadystycznych w Syrii. „Chcieliśmy pokazać, że nie ma kraju w Europie, który byłby bezpieczny - to nie tylko problem Europy Zachodniej. To problem Polski, problem nas wszystkich” - podsumował Gadowski.

Maciej Grabysa, współautor filmu, zaznacza, że choć pierwotnym celem realizacji filmu było zwrócenie uwagi na dramatyczny los irackich chrześcijan i Jazydów, to w trakcie jego powstawania przerodził się on w swoisty portret ISIS widziany oczami jego ofiar i tych, którzy walczą przeciwko niemu, niekoniecznie chrześcijan. „Spotkaliśmy tak wiele świadków, ludzi cierpiących z rąk Państwa Islamskiego i walczących z nim. To była pierwsza próba ukazania ISIS z punktu widzenia jego ofiar, ale także np. Peszmergów i syryjskiej opozycji” - mówił Grabysa.

Następnie głos zabrał przedstawiciel organizacji CitizenGo, Stephan Dute, który zaapelował o wywieranie nacisku na ONZ, by ta również uznała ludobójstwo dokonywane na chrześcijanach na Bliskim Wschodzie przez tzw. Państwo Islamskie. „Czemu ONZ do tej pory nie uznała tego ludobójstwem przeciw chrześcijanom i mniejszościom religijnym? Gdzie są tzw. obrońcy praw człowieka?” – pytał francuski działacz, wskazując, że informacja o uznaniu aktów przemocy wobec chrześcijan ludobójstwem przez UE czy USA nie została opisana szeroko we francuskich mediach.

Anna Fotyga zwróciła uwagę na znaczenie propagandy Daesh zarówno w odniesieniu do sąsiadów jak i do państw demokratycznych. „W tym filmie wspomniano o działaniach propagandowych Daesh, określanych w instytucjach UE jako Stratcom. Stanowi to już broń przeciwko demokratycznemu światu” - mówiła europosłanka PiS.

Zdaniem Witolda Gadowskiego Państwo Islamskie znakomicie wykorzystuje media społecznościowe - tam umieszcza swoje treści werbunkowe i one działają. „Do ISIS płyną mężczyźni i kobiety. Państwo Islamskie jest prezentowane jako jedyna wyspa prawdziwych wartości w świecie. Każdy meczet, w którym wykłada agresywny imam, jest miejscem propagandy ISIS a przynajmniej islamizmu podejmowanego jako ideologia. Dopóki Europa nie zwróci uwagi na to, że imamowie prowadzą propagandę w meczetach, dopóty będzie ona niepowstrzymana” - wskazywał dziennikarz.

Jednym z prelegentów był także wybitny szwedzki dziennikarz Nuri Kino. Podkreślił on, że dziś nie jest łatwo wskazywać chrześcijan czy jazydów jako ofiary, bo można zostać nazwanym islamofobem. „Ale nie oto tu chodzi - tu chodzi o fakty. Jako dziennikarze śledczy pracujemy na faktach. Ludzie w Iraku i Syrii są prześladowani na tle etnicznym i religijnym i to jest fakt” - powiedział Kino. Wspominał, że już w 2004 roku w jego ręce trafił pierwszy film, na którym przetrzymywany przez islamskich terrorystów chrześcijanin błagał o życie. Wówczas zaczęła się także fala prześladowań chrześcijan w tym kraju - brutalne morderstwa, palenie kościołów, masowe egzekucje z wykorzystaniem najokrutniejszych technik. „Mówiliśmy, że to samo wydarzy się w Syrii - nie słuchano nas. Nie stajemy w obronie najsłabszych - czy to jest przesłanie, jakie chcemy wysyłać światu?” - pytał Nuri Kuno.

„Parlament Europejski w swojej rezolucji z 4 lutego 2016 r. uznał zbrodnie popełnianie przez islamistów na Bliskim Wschodzie przeciwko chrześcijanom i innym mniejszościom, za zbrodnie przeciwko ludzkości. Kwestia ta wymaga ciągłego przypominania na wielu demokratycznych forach świata” – ocenia Anna Fotyga, organizatorka konferencji. „Wszyscy paneliści zgodzili się, że powszechne uznanie ludobójstwa chrześcijan napotyka ciągle na trudne do wytłumaczenia bariery. Współpraca ponad podziałami politycznymi i narodowymi, tak jak dzisiaj mamy okazję dyskutować na tym panelu, jest najbardziej efektywną formą obrony chrześcijaństwa. Udowodniliśmy to w czasie prac nad rezolucją. Wciąż potrzebne są jednak wzmożone wysiłki posłów i wysokich przedstawicieli Unii Europejskiej na rzecz wsparcia chrześcijan w potrzebie , w tym uwolnienia Asi Bibi” – uważa Anna Fotyga.

Pod dyskusji odbyła się projekcja filmu „Insha Allah. Krew męczenników”. Jest to pierwszy polski film o tzw. Państwie Islamskim, widziany oczami jego ofiar i tych, którzy walczą przeciwko niemu. Okrucieństwo tzw. Państwa Islamskiego ukazane jest przez pryzmat ludzi żyjących w Mosulu, Niniwie i Rakce, nieformalnej stolicy ISIS. Źródłem istotnych informacji w filmie są generałowie Peszmergów i Wolnej Armii Syrii, a także dziennikarze i analitycy specjalizujących się w tematyce Bliskiego Wschodu i terroryzmu, tacy jak Nuri Kino. Film jest próbą przedstawienia struktury i fenomenu tzw. Państwa Islamskiego, autorzy stawiają pytanie o cel jego istnienia.

Zapis konferencji, autorstwa Andrzeja Warchałowskiego, producenta telewizyjnego i dziennikarza opozycji demokratycznej w PRL, dostępny jest poniżej (polskie tłumaczenie od 4 min.)

Artykuł Jeżeli chrześcijanie znikną z Bliskiego Wschodu, europejscy chrześcijanie stracą korzenie swojej wiary pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Podobno mówi się, że człowiek to jedyna istota żyjąca, która potrafi wyciągać pozytywne wnioski z własnych błędów. To jest prawda ogólna, ale po dzisiejszej debacie zastanawiam się, czy ta prawda dotyczy również tych, którzy rządzą Unią Europejską

- mówił Ryszard Legutko podczas debaty o Brexicie w Parlamencie Europejskim.

To jedna z najgorszych rzeczy, jakie się przytrafiły w historii europejskiej integracji. Tymczasem co się dzieje? Państwo odtwarzacie ten sam spektakl, który był regularnie tutaj odtwarzany. Te same słowa, te same wykrzywione twarze, te same obelgi, tylko może w większym nasileniu. Ja bym chciał raczej posłuchać czegoś innego

- mówił.

To że, Państwo odtwarzacie tą starą pieśń, że winni są nacjonaliści, że winni są szowiniści, że winni są narodowi egoiści to znaczy, że Państwo w ogóle nie przyjmujecie pewnego świadectwa rzeczywistości. Cokolwiek by się stało państwo powtarzacie cały czas to samo. Ja bym chciał wiedzieć: co będzie dalej, bo rzeczy wyglądają bardzo niebezpiecznie

- dodał.

https://www.youtube.com/watch?v=c7JmulPBemw

Artykuł Gorzka prawda o przywódcach UE podczas debaty o Brexicie [wideo] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Artykuł Transparentność made in UE. Jak (nie) można poznać prawdy o TTIP pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Coraz bardziej oczywiste się staje‚ że teksty Józefa Mackiewicza poświęcone Katyniowi - zgodnie z wolą sił‚ których oficjalnym‚ widzialnym‚ znanym z nazwiska wyrazicielem jest Nina Karsov-Szechter - miały być nie wydane

W roku 1966 Józef Mackiewicz‚ jeden z naszych największych pisarzy i publicystów XX wieku, stwierdził:

W masie zbrodni popełnionych w okresie minionej wojny dwie wyróżniają się najbardziej? 1) pod względem i ilościowym, i jakościowym - zbrodnia wymordowania milionów cywilnej ludności żydowskiej‚ gazowania i palenia jej wraz z kobietami i dziećmi; 2) pod względem jakościowym - zbrodnia wymordowania 15 tysięcy internowanych oficerów polskich‚ zastrzelonych pojedynczo wystrzałem w tył głowy‚ w Katyniu i w dwóch nieustalonych jeszcze miejscowościach w Sowietach. W obydwu wypadkach mordowani byli ludzie nie za ich czynność‚ lecz za ich istnienie. W pierwszym wypadku z pobudek rasowych‚ w drugim z pobudek klasowych. Ponieważ nie ma takiego prawa boskiego ani moralnego‚ które by mordowanie za przynależność do pewnej rasy uważało za zbrodnię większą od mordowania za przynależność do pewnej klasy (względnie światopoglądu‚ religii itd.)‚ przeto pomiędzy obydwoma tymi zbrodniami‚ w każdym wypadku z punktu widzenia Kościoła katolickiego‚ powinien być postawiony jakościowy znak równania (...).

Józef Mackiewicz był jednym z najważniejszych świadków zbrodni katyńskiej. Pisząc "świadek", myślę bowiem też o tych‚ którzy towarzyszyli pierwszej ekshumacji mogił w Lesie Katyńskim w roku 1943. A nie było ich wielu. Szybko też się okazało‚ że ci spośród owych świadków‚ których zagarnęła Armia Czerwona w roku 1945‚ zaczynali mówić dokładnie co innego od tego, co relacjonowali w roku 1943.

Mackiewicz dzięki swemu dziełu tłumaczonemu na wiele języków (po angielsku "The Katyn Wood Murders") wyrósł do roli szczególnego świadka. W roku 1952 powołany został przez Komisję Kongresu Amerykańskiego na świadka‚ a przy okazji eksperta mającego ocenić sowiecki komunikat dotyczący zbrodni katyńskiej.

[quote]Nie miał złudzeń co do intencji amerykańskich władz. Wyciągnęły one sprawę Katynia głównie dla uwiarygodnienia wobec własnego społeczeństwa zaangażowania w wojnę koreańską. Gdy ta motywacja przestała być aktualna‚ sprawa zbrodni sowieckiej w Katyniu znowu została odłożona ad acta.[/quote]

Zdradziła Ameryka‚ zdradziła Europa. W roku 1971 pisał Józef Mackiewicz:

[quote]Tolerowana‚ a nawet popierana przez rządy wielkich demokracji Zachodu opinia publiczna‚ podżegana wciąż na nowo do przejawów sympatii prokomunistycznych - demonstruje i protestuje przy byle okazji przeciwko rzekomej krzywdzie‚ wyrządzonej rzekomo byle komuniście...
Ta sama opinia protestuje przeciwko każdemu projektowi uznania za przedawnione zbrodni hitlerowskich. Wszyscy hitlerowcy‚ którzy popełnili zbrodnie wojenne‚ odpowiadają w dalszym ciągu z całą surowością prawa.
A jednocześnie - nie tylko nie ściga się ujawnionych zbrodni komunistycznych popełnionych podczas ostatniej wojny - ale ponadto zakazuje się o nich mówić głośno instancjom oficjalnym mocarstw zachodnich (...). [/quote]

Dziś można stwierdzić‚ iż jest jeszcze gorzej niż wtedy. Istniejące wówczas zagrożenie ze strony Związku Sowieckiego w jakiś sposób uzasadniało takie zachowania państw zachodnich. Uzasadniało‚ ale jednocześnie zawierało w sobie nadzieję‚ iż z chwilą‚ gdy szlag trafi Związek Sowiecki‚ prawda przestanie być ukrywana. Związku Sowieckiego nie ma od lat kilkunastu‚ a prawdy dalej nie widać!

Zatem w sumie jest gorzej aniżeli w roku 1971.

[quote]Konkretnym tego przejawem jest choćby odmowa Parlamentu Europejskiego w marcu 2005 roku uczczenia minutą ciszy pamięci ofiar zbrodni katyńskiej. Wkrótce minutą ciszy ten sam Parlament honorował ofiary zamachu terrorystycznego w metrze madryckim. W tych samych dniach Rosjanie zdecydowanie ucięli temat Katynia, ogłaszając wszem i wobec‚ iż nie ma sprawy. To nie było żadne ludobójstwo‚ jak kategorycznie oświadczyli! A więc przedawniło się... Bezczelności Moskwy trudno się dziwić‚ przecież świat im na to pozwala![/quote]

Tak‚ gdyby nie Mackiewicz, o wiele ciszej byłoby nad tym grobem!

[quote]Gdy stałem w tamtym maju 1943 roku‚ w duszącym smrodzie‚ przyciskając chusteczkę do nosa‚ nad otwartymi grobami Katynia‚ opanowany byłem‚ pamiętam‚ myślą? czy dane mi będzie dać świadectwo prawdzie? Kiedyś‚ tzn. w mglistym czasie przyszłości‚ po wojnie? O której wtedy nikt jeszcze nie wiedział‚ kiedy i jak się skończy; czy się ją przeżyje i tego końca doczeka? Przeżyłem i doczekałem[/quote]

- pisał w roku 1977.

Jego rolę w nagłośnieniu sowieckiej zbrodni najpełniej przedstawił Jacek Trznadel, tworząc monumentalne dzieło "Józef Mackiewicz. Katyń - zbrodnia bez sądu i kary", będące najobszerniejszym zbiorem tekstów Mackiewicza poświęconych tej zbrodni komunistycznej.

Przystępując do zbierania materiałów, profesor Trznadel usiłował się porozumieć w sprawie praw autorskich z panią Niną Karsov-Szechter. Edytorka Mackiewicza zwlekała z odpowiedzią. Gdy Trznadel skończył swą pracę‚ a od Niny Karsov-Szechter niczego konkretnego nie mógł uzyskać‚ porozumiał się z córką pisarza Haliną Mackiewicz. Wiedział o przekazaniu jej przez ojca w roku 1982 praw autorskich na rynek krajowy (nieformalnie‚ nie poprzez notariusza‚ to oczywiste‚ zważywszy ówczesny czas!). Pani Halina wyraziła zgodę (honorarium scedowała na rzecz Komitetu Katyńskiego).

[quote]Po niewielu dniach od momentu dotarcia pierwszych egzemplarzy książki do księgarń‚ bo już 8 maja 1997 roku‚ Nina Karsov-Szechter wniosła pozew sądowy przeciwko Trznadlowi‚ wydawnictwu oraz córce Józefa Mackiewicza. W związku z naruszeniem‚ jak podaje‚ jej praw autorskich. Skarżeni są o niebagatelne kwoty. Pierwszą decyzją sądu było wydanie zakazu dalszego kolportażu książki. A sama sprawa sądowa trwa dotąd![/quote]

[quote]Obecnie coraz bardziej oczywiste się staje‚ iż teksty Mackiewicza poświęcone Katyniowi - zgodnie z wolą sił‚ których oficjalnym‚ widzialnym‚ znanym z nazwiska‚ wyrazicielem jest Nina Karsov-Szechter - miały być nie wydane.[/quote]

W tomach Józefa Mackiewicza wydanych na przestrzeni 20 lat przez należące do Karsov-Szechter wydawnictwo Kontra jedynie w zbiorze "Fakty‚ przyroda i ludzie" znalazł się tekst dotyczący Katynia ("Dymy nad Katyniem"). A znalazł się tam niewątpliwie dlatego tylko‚ że zbiór ten został opracowany jeszcze przez Mackiewicza w roku 1984‚ na rok przed śmiercią.

Nina Karsov-Szechter wykazuje się ogromną konsekwencją w wyciszaniu wątku katyńskiego w twórczości Mackiewicza. Generalnie i tak mało dbając o właściwe propagowanie twórczości autora "Nie trzeba głośno mówić"‚ w przypadku tematu "Katyń" obkłada go klauzulą "supertajne"‚ nie dopuszczając do publicznego zaistnienia nawet fragmentu któregokolwiek z tekstów mu poświęconych. Gdy "Rzeczpospolita" w kwietniu 2003 roku odważyła się przedrukować z wileńskiego "Gońca Codziennego" relację Mackiewicza z pobytu w Katyniu‚ po kilku tygodniach została zmuszona przez "spadkobierczynię" Mackiewicza do zamieszczenia przeprosin za - jak twierdzi Nina Karsov-Szechter - naruszenie prawa.

[caption id="attachment_1309" align="alignleft" width="500"] Józef Mackiewicz (w środku w białym płaszczu) w Katyniu w 1943 r.[/caption]

Zachowania "właścicielki" Mackiewicza prowokują do najpoważniejszych podejrzeń. Włodzimierz Odojewski, autor doskonałej powieści "Zasypie wszystko‚ zawieje" nawiązującej do Katynia‚ oraz opowieści katyńskiej "Milczący‚ niepokonani", sugeruje‚ iż jest ono efektem działań... KGB podjętych za uparte głoszenie prawdy o tej zbrodni nad zbrodniami! Odojewski stwierdza to wprost na łamach" Rzeczpospolitej" (w roku 2005 w eseju "Żenujący spór"). Zastanawia się jednocześnie:

[quote]Co za tą działalnością Niny Karsow-Szechter się kryje‚ kto to wszystko finansuje (bo już tylko adwokaci to sumy ogromne!)‚ kto jeszcze na tej dziwnej szachownicy przesuwa figury? Jakie korzyści ktoś z tego czerpie? Ona? Coraz większe mnie trapią wątpliwości‚ że to tylko ona. Bo może ktoś znaczniejszy? W którego rękach jest ona jedynie pionkiem? (...) Jeszcze bardziej zastanawiające jest to‚ że cała ta afera ma miejsce wtedy właśnie‚ kiedy sprawa Katynia miast w związku z oddalaniem się w czasie zabliźnić się‚ ulegać powolnemu wyciszeniu - zaognia się z roku na rok‚ rany nie chcą się zagoić.
Rosja bowiem nie chce tej zbrodni ukazać we właściwym jej wyjątkowym świetle i wymiarze w odróżnieniu od mordów innych‚ chociażby gułagowych‚ mających prawnie inny charakter‚ nie chce wydać całej pozostałości akt tej sprawy‚ nie chce ujawnić pełnej listy sprawców‚ a przecież - jak niedawno wyczytałem w jednym ze źródeł rosyjskich - było ich około dwóch tysięcy - w ogóle w tej sprawie pokazuje Polsce plecy. W tej sytuacji owe w kilku miejscach dokonane na początku sowieckiej okupacji przez komunistów rosyjskich mordy na polskich jeńcach stają się teraz na forum międzynarodowym coraz częściej "sprawą" między Polską a Rosją nie natury historycznego sporu jedynie‚ ale zupełnie współczesnego sporu politycznego. I może z myślą o tym sporze należy przyjrzeć się uważniej i czujniej aferze z próbą niszczenia twórczości jednego z głównych świadków tamtych zbrodni.[/quote]

[caption id="attachment_1308" align="alignleft" width="183"] Józef Mackiewicz[/caption]

Pod koniec maja 2005 roku ogłoszono‚ iż w trwającym w kraju oficjalnym śledztwie w sprawie zbrodni katyńskiej przesłuchano ponad 600 świadków. Czy są wśród nich zeznania Józefa Mackiewicza?! Są‚ dzięki Jackowi Trznadlowi‚ wbrew woli "właścicielki" Mackiewicza‚ czyli Niny Karsov-Szechter‚ która ani razu nie dopuściła go do głosu w sprawie Katynia!

Jakże ciągle groźnym świadkiem jest Józef Mackiewicz!

Grzegorz Eberhardt, artykuł "Groźny świadek zbrodni" ("Rzeczpospolita", 18 kwietnia 2007 r.)

Artykuł Józef Mackiewicz – świadek zbrodni katyńskiej wciąż groźny. Jego teksty miały być nigdy nie wydane… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.