Bywa, że niska jakość świadczonych usług skłania klientów różnych firm do podzielenia się opiniami na ich temat w internecie. Właśnie do sieci trafił list jednego z klientów DHL Parcel Polska, który w dość nietypowy sposób skarżył się na problemy z dostarczaniem przesyłek.

Klient cały czas nawiązywał do faktu, że DHL to niemiecka firma. Próbując dociec, dlaczego przesyłki nie docierają na czas, nawiązywał do czasu II wojny światowej.

- Z uwagi na fakt, że wszyscy Państwa kurierzy, jakich udało mi się złapać (bo w odróżnieniu od innych firm kurierskich Państwa kurierów trzeba łapać), to Ukraińcy, chciałem powiedzieć coś zabawnego na temat tego, że niemiecka instytucja nie potrafi wysłać Ukraińców na warszawską Wolę, aby znaleźć budynek, ale nic zabawnego nie przychodzi mi do głowy

- pisał wyraźnie nawiązując do okresu Powstania Warszawskiego. Klient polecił także firmie korzystanie z usług Poczty Polskiej, która bez problemu odnajduje adres klienta.

Jeśli czcionka jest zbyt mała, prosimy kliknąć prawym przyciskiem myszy na list i otworzyć  go w nowym oknie:

[caption id="attachment_50350" align="aligncenter" width="411"] źródło foto: twitter.com/MSmolanska[/caption]

Nietypowe pismo robiło furorę w internecie, wywołując również komentarze na temat samej firmy i jakości świadczonych usług:

Coś pięknego. pic.twitter.com/fhjm0LHGkb

— Marta Smolańska (@MSmolanska) 10 października 2018

O, a ja myślałam, że jestem wyjątkiem. Mnie lodówkę przewieźli z Poznania via Tychy do Tarnowa, odmówili dostarczenia pod Bochnię (ok. 40km), i zwrócili sprzedawcy z powrotem ta samą drogą. NIGDY więcej #DHL

— AleksandraZ (@ilka1903) 10 października 2018

Zaadresował na "Dział Kartografii". Leżę :)

— Babcia Weatherwax (@babcia_w) 10 października 2018

Mi ostatnio tępaki, po dwóch tygodniach, próbowały wmówić, że dwa razy odebrali przesyłkę, która nadal leżała u mnie na biurku.

— Adam Starszyński (@AdamStarszynski) 10 października 2018

Niestety miałam ten sam problem. debile twierdzili, że adres nie istnieje. problem w tym, że wtedy to były bardzo ważne dokumenty i sytuacja doprowadziła do ciśnienia koło 200.

— Aga W (@akierys) 10 października 2018

Mnie tlumaczyli, że nikogo nie było w domu i że mam odbierać paczkę z Komornik. W końcu dostarczyli. Pisałam reklamacje, bez odzewu.

— Aleksandra Niemczyk (@AleksandraAnnaT) 10 października 2018

DHL często twierdzi że nie było nikogo pod adresem i zmusza do wizyty na Osmańskiej , albo kurierów za mało albo mają wy.. na robotę :-)

— JBC (@TomaszTS) 10 października 2018

Artykuł Wściekły klient pisze do niemieckiej firmy DHL. Jego pismo, nawiązujące do II wojny światowej, podbija sieć pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W Szymbarku na Kaszubach na terenie Centrum Edukacji i Promocji Regionu odbywają się różne inscenizacje historyczne. Jedną z nich jest scena pacyfikacji przez Niemców kaszubskiej wsi jako karę za pomaganie partyzantom Gryfa Pomorskiego. Nagranie nie przypadło do gustu moderacji YouTube.

Komuś to przeszkadzało i YouToube zablokował ten film

- informuje strona Super-polska.pl. Jednak ostatecznie nagranie zostało przywrócone. Oto jak wyglądała pacyfikacja wsi - zdaniem wielu internautów pokazano i tak łagodną wersję...

https://www.youtube.com/watch?v=HQ7itW2UhNY

Artykuł Tak wyglądała pacyfikacja polskiej wioski przez Niemców. Nagranie nie spodobało się administracji YouTube (wideo) pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Powstanie obozu „Auschwitz-Birkenau” i jego działalność nieodłącznie związane były z nazistowską ideologią i polityką. Lata poprzedzające wybuch II wojny światowej stanowiły preludium tego, co stało się później. Poniżej fragment książki ,,Auschwitz - Rezydencja śmierci".

"Daliśmy narodowi niemieckiemu nową ideę" - powiedział Adolf Hitler po objęciu władzy w 1933 roku. Nienawiść do demokracji, marksizmu i Żydów oraz przekonanie, że Niemcy są narodem stojącym ponad innymi, że nordycka krew jest najlepszą krwią, a Niemcy przewyższają wszystko i wszystkich, to zasadnicze elementy nazistowskiej ideologii. Jej celem było stworzenie takiego społeczeństwa, z którego wyeliminuje się tych, którzy nie pasowali do definicji "czystego rasowo" Niemca. Żydzi byli głównym celem tej eliminacji, ale obejmowała ona również inne grupy, między innymi ludzi niepełnosprawnych, a także Sinti i Romów.

Z ideą wyższości rasy aryjskiej i wyjątkowości Niemców wiązało się dążenie do ekspansji terytorialnej. Zarówno polityka wewnętrzna, jak i zagraniczna, prowadzona w Niemczech po objęciu władzy przez Adolfa Hitlera, podporządkowane były realizacji wszystkich tych celów.

Jeszcze dwa lata przed wybuchem II wojny światowej, w listopadzie 1937 roku na tajnej naradzie z udziałem dowódców wojskowych i ministra spraw zagranicznych Trzeciej Rzeszy kanclerz Adolf Hitler powiedział:

"W naszym przypadku nie idzie o zdobycie ludzi, lecz wyłącznie przestrzeni nadającej się do celów rolniczych".

Program partii hitlerowskiej równie jasno definiował zamierzenia nazistów:

"Domagamy się ziemi i gleby (kolonii) dla wyżywienia naszego narodu i osiedlenia nadwyżki naszej ludności".

Dziesięć dni przed wybuchem II wojny światowej w przemówieniu do generałów Hitler powiedział:

"Wydałem rozkaz i każę rozstrzelać każdego, kto by chociaż jednym słowem usiłować skrytykować, że celem wojny nie jest osiągnięcie oznaczonych linii, lecz fizyczne zniszczenie przeciwnika. W tym celu przygotowałem na razie tylko na wschodzie moje oddziały Totenkopf, rozkazując im zabijać [...] bez litości mężczyzn, kobiety i dzieci polskiego pochodzenia i polskiej mowy. Tylko w ten sposób zdobędziemy przestrzeń życiową, której potrzebujemy. [...] Polska zostanie wyludniona i zasiedlona Niemcami".

(…) Na początku wojny Hitler wydał rozkaz zamordowania w Niemczech ludzi ułomnych fizycznie i uznanych za umysłowo chorych. Specjalne komisje lekarskie wybrały tych, których ich zdaniem należało zabić. Ludzie ci kierowani byli do sześciu ośrodków eutanazji znajdujących się na terenie Trzeciej Rzeszy, gdzie uśmiercano ich w komorach gazowych, skonstruowanych specjalnie do tego celu. Akcja ta stanowiła zapowiedź późniejszych akcji wyniszczających na ogromną skalę, realizowanych przez nazistów w okupowanej Polsce.

Po zajęciu Polski, a następnie ataku na inne kraje i ich podboju, znaczna część Europy znalazła się pod hitlerowską okupacją. Jeszcze przed wybuchem wojny Niemcy zajęli Czechy i Morawy. W kwietniu 1940 roku wojska niemieckie zaatakowały i zajęły Danię i Norwegię, w maju 1940 roku Belgię, Holandię i Francję, w kwietniu 1941 roku Jugosławię i Grecję, w czerwcu 1941 roku uderzyły na swego niedawnego sojusznika - Związek Radziecki.

(…) Część ludności okupowanych krajów hitlerowcy uznali za rasy niższe, mniej wartościowe i przeznaczone do szybkiej zagłady jeszcze w czasie wojny lub na stopniowe wyniszczenie. Powstawały różne plany od projektów przymusowych przesiedleń, masowej sterylizacji do fizycznej likwidacji. W 1942 roku Himmler powiedział wyraźnie: "Naszym zadaniem nie jest germanizowanie Wschodu w dawnym tego słowa znaczeniu, [...] chcemy natomiast zadbać o to, aby na Wschodzie żyli ludzie rzeczywiście czysto niemieckiej, germańskiej krwi".

Pod bezpośrednim nadzorem Himmlera opracowano tzw. Generalny Plan Wschodni (General Plan Ost), który przewidywał przesunięcie granicy etnicznej Rzeszy o około 1000 km na wschód i przeznaczenie zajętych w ten sposób terenów dla niemieckich osadników. Miejscowa ludność, Słowianie i inne narody miały zostać wysiedlone za Ural lub częściowo wyniszczone. Przewidywano objęcie tą akcją m.in. 80-85 proc. Polaków.

(…) Najbardziej tragiczny los dotknął europejskich Żydów. Zgodnie z planem całkowitej zagłady tego narodu, zwanym przez hitlerowców "ostatecznym rozwiązaniem kwestii żydowskiej", mieli oni być całkowicie odizolowani od pozostałej ludności, a następnie, jeszcze podczas wojny, wymordowani. Ofiarami nazizmu stali się również Słowianie, głównie Polacy i Rosjanie, a także rosyjscy jeńcy wojenni, ale ich zagłada miała przebiegać w inny sposób. Żydów odróżniało od innych ofiar to, że odbierano im fundamentalne prawo do życia, najbardziej ludzkie prawo do istnienia. Mordowani byli nie z powodu udziału w ruchu oporu czy przynależności do jakiejś partii, organizacji, ale tylko dlatego, że urodzili się Żydami. Kryterium zagłady stała wyłącznie przynależność do danej "rasy". Elie Wiesel, były więzień KL Auschwitz i laureat pokojowej Nagrody Nobla, słusznie powiedział, że nie wszystkie ofiary nazizmu były Żydami, ale wszyscy Żydzi byli ofiarami.

W wielu wypowiedziach przedstawicieli niemieckich władz znajdują się odniesienia do polityki nakreślonej przez nazistów. Otto Thierack, minister sprawiedliwości Trzeciej Rzeszy określił cele, jakie zamierzono osiągnąć w czasie wojny: "Naród niemiecki należy całkowicie uwolnić od Polaków, Rosjan, Żydów i Cyganów", a Hans Frank, gubernator Rzeszy na okupowanych ziemiach polskich powiedział jasno, że Żydzi są rasą, która musi ulec kompletnej zagładzie.

Przed wojną największe procentowo skupisko Żydów (w stosunku do ogółu ludności) znajdowało się w Polsce. Kraj ten od średniowiecza zamieszkiwany był przez Żydów, którzy zachowali tu i rozwijali własne formy życia religijnego, bogatą kulturę i obyczajowość. Niektórzy z nich zasymilowali się z polskim społeczeństwem i aktywnie uczestniczyli w jego kulturalnym i politycznym życiu. Na ziemiach polskich mieszkało ponad 3 000 000 Żydów, co stanowiło około 10 proc. populacji Polski, a jednocześnie ponad 1/4 ogółu europejskich Żydów.

[caption id="attachment_46626" align="aligncenter" width="300"] Auschwitz - Rezydencja śmierci[/caption]

Artykuł Dziesięć dni przed wybuchem II wojny światowej Hitler rozkazywał: Zabijać bez litości mężczyzn, kobiety i dzieci polskiego pochodzenia i polskiej mowy. Polska zostanie wyludniona… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

W 2002 roku w Rzeczpospolitej "Plus Minus" ukazała się świetna rozmowa z  Władysławem Szpilmanem, polskim kompozytorem i pianistą żydowskiego pochodzenia pt. "Człowiek musiał być silny". Szpilman mówił m.in.:

[Jaką pomoc mieszkańcy Warszawy nieśli ukrywającym się osobom pochodzenia żydowskiego?]
Bardzo dużą. Polska nie jest antysemickim krajem. Ci, co twierdzą przeciwnie, głoszą nieprawdę i prowadzą bardzo złą, wrogą Polsce robotę. Pamiętajmy, że za wzięcie udziału w akcji ratowania Żydów groziła śmierć. Nie każdy mógł się zdobyć na takie ryzyko. Nie wszyscy rodzą się bohaterami. Mnie ratowało co najmniej trzydziestu Polaków. Co najmniej trzydziestu, z narażeniem życia.

Władysław Szpilman, sławny twórca "Pianisty" wypowiada się o Polakach.
za @dominikacosic #RighteousAmongTheNations#GermanDeathCamps pic.twitter.com/rnGfedvZtg

— WatahaNDN (@WatahaNDN) 29 stycznia 2018

Jeden z kolegów, który pracował ze mną w Polskim Radiu, przechowywał mnie dziesięć dni w swym pięknym mieszkaniu. Rok przed końcem wojny przeprowadzał mnie z ulicy Narbutta w aleję Niepodległości i przeszedł tę trasę razem ze mną, o wpół do ósmej rano. Mówiłem mu wtedy: "Nie idźmy razem, bo nie mam żadnych dokumentów, po co ma pan razem ze mną zginąć". "Nie! Idziemy razem!" - zadecydował i powiedział jeszcze: "Pan ma większe szanse na przeżycie tej wojny, niż ja". I oto w przeddzień powstania warszawskiego udał się wraz z kolegą z podziemia na umówione wcześniej miejsce w celu zakupienia broni. Ktoś ich zdradził, własowcy postawili ich pod mur i rozstrzelali. Później dowiedziałem się, że był podporucznikiem AK.

To, że nazistowskie Niemcy zdecydowały się właśnie w okupowanej Polsce zakładać obozy koncentracyjne, nie ma nic wspólnego z Polską czy Polakami. Niemcom było tam po prostu najwygodniej budować obozy, gdyż nie musieli daleko dowozić więźniów. Polacy nie są w jakimkolwiek stopniu temu winni. Kto ponosi za tę tragedią winę, wie cały świat. [...]

[Z pana inicjatywy w Yad Vashem posadzono drzewko upamiętniające postawę Polki, pani Boguckiej-Godlewskiej]

Wraz z mężem pomagała ona przetrwać Żydom w okupowanej Warszawie. Byli to moi przyjaciele. Obydwoje już nie żyją. Byli nadzwyczajnymi ludźmi. Gdy trzeba było ratować innych, gotowi byli narażać również własne życie. [...] W Yad Vashem 5600 drzewek upamiętnia tych z Polaków, którzy narażali swoje życie ratując innych. Czy tak łatwo było narażać się na śmierć, gdy miało się rodzinę? Dziś Polska liczy prawie 40 milionów ludzi. Czy na podstawie tego, że parę osób nabazgrze coś na murze, można mówić o całej Polsce, że jest antysemicka?

cały wywiad TUTAJ

Artykuł Szpilman: Polska nie jest antysemickim krajem. Ci, co twierdzą przeciwnie, głoszą nieprawdę i prowadzą bardzo złą, wrogą Polsce robotę [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Horst Wächter - syn ss-mana Ottona von Wächtera zapowiedział, że pozwie Magdalenę Ogórek za książkę ,,Lista Wächtera". W rozmowie z Fakt24 dodaje, że będzie chciał zablokować jej sprzedaż.

Twierdzi, że był przekonany, iż książka przedstawi jego ojca w pozytywnym świetle. Sądził, że ,,tytuł nawiązuje do ,,Listy Schindlera" i tysięcy ludzi, których, podobnie jak Schindler, uratował jego ojciec".

Tymczasem publikacja dotyczy rabowanych dzieł sztuki. Historycy przypominają, że wbrew twierdzeniom syna Otto von Wächter był zbrodniarzem, odpowiedzialnym za eksterminację ludności. W żartobliwy sposób nawiązał do tego Dariusz Olbratowski w swoim felietonie na antenie RMF FM:

Co generał SS robił w Krakowie w czasie Drugiej Wojny Światowej?

https://www.youtube.com/watch?v=da_xYySJI9s

Artykuł Syn niemieckiego zbrodniarza pozywa Magdalenę Ogórek, bo myślał, że książka pokaże, jak ojciec ratował tysiące ludzi. Doskonała odpowiedź Tomasza Olbratowskiego [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Po publikacji książki ,,Lista Wachtera. SS-man, który okradł Kraków” zrobiło się głośno. Również za sprawą syna niemieckiego zbrodniarza Otto von Wächtera - Horst. W ostrych słowach odniósł się do oskarżeń autorki. Dziennikarka odpowiada.

Horst Wächter oburza się, że Ogórek napisała, iż jego rodzina posiada dzieła sztuki, nie podając dowodów.

- To czysta fantazja. Nie ma najmniejszej przesłanki, aby twierdzić, że obraz Breughla lub cokolwiek innego zostało wywiezione z Polski przez nich. Pałac Potockich w Krakowie został opuszczony przez mojego ojca już w 1942 r., natomiast został splądrowany przez Sowietów w 1945, podobnie jak rezydencja we Lwowie. Moja matka była gorliwą katoliczką. Uczestnictwo w codziennej mszy stanowiło dla niej ogromną ulgę. Ślubowała przed Chrystusem, że nie weźmie niczego, co nie należy do niej

- pisał, wskazując na niedolę swojej rodziny po wojnie.

- Od 1945 do 1949 roku moja rodzina głodowała, nie było najmniejszej przesłanki, że możemy korzystać ze spieniężenia czegokolwiek, w tym polskich dzieł sztuki

- dodawał, oskarżając Ogórek o to, że wkradła się w łaski rodziny, zapewniając, że w książce opisze prawdę.

- Od początku chciała nas obwinić o kradzież. Robiła zdjęcia mojego zamku i domu mojego bratanka, wskazując, że poszczególne przedmioty to zabytki polskiej sztuki, bez powiadamiania nas o swoich prawdziwych intencjach

- dodał.

Ogórek w rozmowie z wPolityce.pl twierdzi, że jest ofiarą zmasowanego ataku.

Rodzina Wächterów po publikacji mojej książki wpadła w histerię, bo doskonale sobie zdaję sprawę, jak bardzo zagmatwana jest przeszłość ich rodziny. Zdają sobie sprawę, że do tej pory nikt nigdy nie zagłębił się tak mocno w jej historię

- mówi, podkreślając, że rodzina Wächtera pokazuje, jak bardzo boi się, że ktoś zainteresuje się ich majątkiem i sprawdzi, skąd on pochodzi. Wskazuje, że syn stara się wybielić ojca jako ,dobrego nazistę".

Otto von Wächter był zbrodniarzem wojennym poszukiwanym przez Norymbergę, jednym z głównym sprawców największych zbrodni. Był prawą ręką Himmlera

- podkreśla, dodając, że rodzina ,,drży o stan posiadania".

Dodaje, że są świadkowie spotkań (m.in. towarzyszący jej profesjonalny fotograf), którzy zaświadczą, że sam Horst chętnie chwalił się wieloma rzeczami.

Zapowiada, że liczy, iż zostanie pozwana. Powód? Dzięki temu na forum międzynarodowym mogłaby poruszyć kwestię ogromnych strat i krzywd Polski, nie tylko w wymiarze ludzkim, ale także w wyniku grabieży dóbr kultury.

źródło: Facebook / wPolityce.pl

Artykuł Syn niemieckiego zbrodniarza atakuje Magdalenę Ogórek za publikację o kradzionych z Polski dziełach sztuki. Mocna odpowiedź. ,,Liczę na proces, bo…” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

O niemieckiej okupacji w Polsce napisano wiele, podobnie o wywózkach Polaków na roboty przymusowe do Niemiec. Ale ten poradnik ,,Jak rozmawiać z polskim parobkiem?" pokazuje, jak traktowana była polska ludność cywilna.

Poradnik został wydany w 1942 roku w Berlinie. Dzięki niemu niemiecki bauer mógł dowiedzieć się, jak leniwemu robotnikowi powiedzieć; ,,dzisiaj będziecie godzinę dłużej robili". Słowniczek jest wyposażony nie tylko w niemieckie tłumaczenie, ale zapis, który umożliwi powiedzenie słów, aby zostać zrozumianym.

Artykuł ,,Jak rozmawiać z polskim parobkiem?”. Ten poradnik dla niemieckiej rasy panów pokazuje bardzo wiele [FOTO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Gorzka prawda o stosunku SS-manów do polskich więźniów, czyli np. o tym, jak za zabicie Polaka Niemiec mógł dostać urlop okolicznościowy. Mówi Kazimierz Zając, więzień KL Auschwitz nr 261.

https://www.youtube.com/watch?v=QNOHfeNxG_4

dłuższa relacja:

https://youtu.be/QJ7Ueq0MbkA?t=2m32s

Artykuł O czym warto pamiętać, kiedy Niemcy szukają nazistów w Polsce… [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

16 października 1942 r. Niemcy dokonali pierwszej publicznej egzekucji na terenie Warszawy. Tego dnia w pięciu miejscach na peryferiach miasta powieszono 50 więźniów Pawiaka. Egzekucja była odwetem za akcję dywersyjną przeprowadzoną przez polskie podziemie zbrojne.

W nocy z 7 na 8 października 1942 roku żołnierze Armii Krajowej przeprowadzili zakrojoną na szeroką skalę akcję dywersyjną, mającą na celu sparaliżowanie warszawskiego węzła kolejowego (Akcja „Wieniec”). Siedem patroli bojowych wysadziło wówczas tory kolejowe w różnych punktach wokół miasta, blokując na wiele godzin ruch pociągów towarowych i wojskowych kierowanych do Warszawy i na front wschodni. Była to pierwsza tak duża operacja bojowa AK na terenie okupowanej Polski, wymierzona w niemiecki system transportowy.

Obawiając się, że okupant może zemścić się na ludności cywilnej, Armia Krajowa nie przyznała się do zorganizowania dywersji. Podjęto także działania maskujące, które miały przekonać Niemców, że atak na warszawski węzeł kolejowy był dziełem sowieckiej grupy dywersyjnej (przerzuconej do Polski drogą lotniczą). Powyższe starania zakończyły się jednak niepowodzeniem, gdyż władze okupacyjne postanowiły wykorzystać akty dywersji jako pretekst do wzmożenia terroru wobec ludności Warszawy. 15 października 1942 na Wydmach Łuże potajemnie rozstrzelano 39 więźniów Pawiaka. Nie był to jednak koniec represji. Celem wywarcia odpowiedniego efektu psychologicznego Niemcy postanowili bowiem przeprowadzić pierwszą w historii okupowanej Warszawy egzekucję publiczną.

Wieczorem 15 października – a więc tego samego dnia, gdy odszedł transport na Wydmy Łuże – na Pawiaku rozpoczęły się przygotowania do kolejnej egzekucji. Od godziny 19:00 wybrani więźniowie byli gromadzeni w celi nr 184 na oddziale V. Między godziną 22:00 a 24:00 wachmani z załogi Pawiaka zaczęli wywoływać po nazwisku przebywających w celi więźniów. Wskazanym osobom rozkazano wyjść na korytarz bez rzeczy osobistych, a także bez wierzchnich okryć. Doświadczeni więźniowie Pawiaka szybko zorientowali się, że formowany jest transport na kolejną egzekucję.

50 wybranych w ten sposób skazańców zostało powieszonych o świcie następnego dnia. Z zeznań złożonych przez świadków egzekucji wynika, że pod przygotowane zawczasu szubienice (zrobione ze słupów telegraficznych) przywożono więźniów samochodami ciężarowymi. Stojącym na skrzyni transportowej skazańcom zakładano stryczki na szyje, po czym samochody odjeżdżały. W każdym z miejsc egzekucji znajdowały się po dwie szubienice. Szubienice zostały rozstawione w pięciu punktach na dalekich peryferiach Warszawy oraz w strefie podmiejskiej – wszędzie jednak w pobliżu torów kolejowych.

16 października na murach Warszawy rozplakatowano także obwieszczenie podpisane przez dr Ludwiga Hahna – komendanta SD i policji bezpieczeństwa na dystrykt warszawski – w którym informowano, że w odwecie za wysadzenie torów kolejowych w pobliżu miasta zostało powieszonych „50 komunistów”.

Publiczna egzekucja wywarła wielkie wrażenie na mieszkańcach Warszawy. Pod szubienicami gromadziły się tłumy ludzi, spośród których wielu usiłowało sprawdzić, czy wśród ofiar nie znajdują się ich krewni bądź znajomi[5]. Pod wieczór ciała skazańców zostały zabrane z szubienic. Nocą Niemcy potajemnie pogrzebali 20 straconych na boisku „Skry”, a zwłoki pozostałych – na pobliskim cmentarzu żydowskim przy ul. Okopowej.

Niemcy podejrzewali, że atak na warszawski węzeł kolejowy był dziełem komunistycznego podziemia stąd w gronie straconych znaleźli się liczni komuniści oraz działacze innych ugrupowań lewicowych. 16 października powieszono także wielu przedstawicieli warszawskiej inteligencji oraz żołnierzy Polskiego Państwa Podziemnego.

Artykuł 16 października 1942 r. Niemcy przeprowadzili pierwszą publiczną egzekucję w Warszawie. Dramatyczne zdjęcia z tamtych dni [FOTO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Pisarz i bloger Tomasz Samołyk przygotował wstrząsający materiał o niemieckich zbrodniach. To reakcja na zachowaniestacji ZDF, która nie chce przeprosić więźnia KL Auchwitz Birkenau Karola Tenderę.

Protestował on przeciwko użyciu przez telewizję terminu ,,polskie obozy zagłady".

Niemiecka publiczna telewizja ZDF ociąga się z opublikowaniem godnych, właściwych i zgodnych z sądowym wyrokiem przeprosin za "polskie obozy śmierci". W związku z tym postanowiłem ją wyręczyć i należycie przeprosić Pana Karola Tenderę. Niniejsze gotowe do publikacji przeprosiny przesłałem już do redakcji ZDF. Ich treść oraz szczegóły sprawy w filmie

- napisał i opublikował poniższy film:

https://www.youtube.com/watch?v=ndvBySJ6D2k

Więcej o tym, jak powstał termin ,,polskie obozy" w książce Leszka Pietrzaka ,,Zakazana historia 2":

Artykuł Niemiecka stacja nie chce przeprosić polskiego więźnia. Świetna odpowiedź: przygotował wstrząsający materiał, który powinna wyemitować telewizja [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.