Jednym z najuważniejszych widzów trwających igrzysk olimpijskich jest Donald Tusk. Jak sam zdradza, nie spał pół nocy, by obejrzeć superkombinację, gdzie zwycięzcą okazał się Marcel Hirscher. Tusk przyznał, że jest dumny i szczęśliwy, a tweeta napisał po... niemiecku.

Nie spałem pół nocy, żeby obejrzeć kombinację alpejską w Pjongczangu. Austria ma prawo być dumna. Ja także jestem dumny i szczęśliwy, ponieważ zwycięstwo dla Austrii jest zwycięstwem dla Europy

- napisał przewodniczący Rady Europejskiej.

Die halbe Nacht war ich wach, um die Alpine Kombination der Männer in Pyeongchang zu schauen. Österreich hat jedes Recht, stolz zu sein. Auch ich bin glücklich und stolz. Denn ein Sieg für Österreich ist ein Sieg für Europa. Danke @MarcelHirscher.

— Donald Tusk (@eucopresident) 13 lutego 2018

Pod jego wpisem pojawiły się liczne komentarze wyrażające zdziwienie, że polityk zabrał głos w takiej sprawie, i do tego po niemiecku:

Zeby Pan tak o sukcesach Polakow szprechal.

— Kuba Barbas (@kuba_barbas) 13 lutego 2018

Ło matko. Chyba żadne zwycięstwo Polaków tak Pana nie ucieszyło...

— Wojtas (@wojt102111) 13 lutego 2018

Pytano się również:

A jak polski skoczek wygra złoto w skokach to też będzie zwycięstwo dla Europy czy dla PiS?

— Adasiek (@Aniol_Straz) 13 lutego 2018

nawiązując do wypowiedzi Elizy Michalik, która o sukcesach Kamila Stocha mówiła, że są tylko i wyłącznie jego, a ,,Polacy i Polska nie mają tu nic do rzeczy".

Austriak, któremu Tusk gratulował zwycięstwa, to prawdziwa legenda narciarstwa alpejskiego, ale na koncie ma dopiero pierwszy złoty medal na IO. Wcześniej wywalczył srebro w Soczi.

Artykuł Donald Tusk nie mógł powstrzymać emocji. Złożył gratulacje po… niemiecku. Kibice nie mogą uwierzyć pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

29 października 1993 roku zmarł w ZakopanemStanisław Marusarz, wszechstronny narciarz, czterokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich, wicemistrz świata w skokach narciarskich w 1938 r.; w czasie II wojny światowej kurier tatrzański, aresztowany przez Gestapo w 1940 r., uciekł z więzienia przy ul. Montelupich w Krakowie i przedostał się na Węgry.

Podczas narciarskich Mistrzostw Świata w Lahti w 1938 sportowiec ten przeszedł do historii jako „moralny zwycięzca” zawodów skoków narciarskich, gdy po bardzo kontrowersyjnej i stronniczej decyzji fińskiego sędziego przegrał z Norwegiem Asbjørnem Ruudem ledwie o 0,3 punktu. Sam Ruud chciał oddać Polakowi niesprawiedliwie wywalczony złoty medal, jednak ten honorowo odmówił jego przyjęcia.

Po wybuchu II wojny światowej Marusarz wstąpił do ZWZ–AK i pełnił służbę kurierską na trasie Zakopane–Budapeszt. Przeprowadzał ludzi, przenosił materiały konspiracyjne i pieniądze na działalność podziemną. Dwukrotnie został schwytany przez słowacką służbę graniczną Jozefa Tisy.

Odmówił on współpracy z okupantami, którzy proponowali mu posadę trenera nazistowskich narciarzy i został skazany na śmierć. Dwa razy udało mu się jednak uciec z niewoli. Druga ucieczka z krakowskiego więzienia przy ulicy Montelupich, podczas której został postrzelony, wzbudziła podziw w okupowanej Polsce.

Dotarł on pieszo do Zakopanego, a potem przedarł się na Węgry, gdzie przebywał do końca wojny z przerwą na jedną kurierską misję w Polsce.

Do Zakopanego Marusarz powrócił w 1945 roku i zaczął prowadzić schronisko turystyczne na Ornaku. Miał jednak problemy z Urzędem Bezpieczeństwa, więc musiał ukryć się w Karpaczu, gdzie pomagał w przekraczaniu granicy osobom prześladowanym. Po 1955 r. był trenerem i wieloletnim kierownikiem zespołu zakopiańskich skoczni. Za czasów jego działalności wybudowano Średnią Krokiew.

Marusarz został wybrany przez PZN w 1969 r. narciarzem 50-lecia, a w 1989 r. jego imieniem nazwano skocznię Wielką Krokiew ( „za wzór postaw patriotycznych i sportowych”).

Zmarł na zawał serca 29 października 1993 r., wygłaszając przemówienie na pogrzebie Wacława Felczaka – swojego dowódcy z czasów okupacji – na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem, osuwając się na ręce ambasadora Węgier w Polsce Ákosa Engelmayera. Na cmentarzu tym został on później pochowany.

Artykuł Brawurowa ucieczka z Montelupich, odmowa współpracy z okupantem, problemy z komuną po wojnie… Pamiętamy o Stanisławie Marusarzu pochodzi z serwisu Niezłomni.com.