Karol Hubert Rostworowski (1877 - 1938) to autor niemal doszczętnie dziś zapomniany, grywany bardzo rzadko. Mimo to przez historyków teatru uważany jest za jednego z najwybitniejszych dramaturgów przedwojennych. Przynajmniej trzy jego sztuki: "Judasz z Kariothu" (1913), "Kajus Cezar Kaligula" (1917) i "Niespodzianka" (1929) należą do klasyki polskiego dramatu.

"Niespodzianka" to pierwsza część trylogii, będącej ostatnim dziełem twórcy. Problemy etyczne i psychologiczne przedstawione tu zostały z punktu widzenia filozofii chrześcijańskiej, rozpatrującej kwestie godności ludzkiej w kontekście społecznym. Za kanwę fabuły posłużyły autentyczne wydarzenia, które rozegrały się w podkrakowskiej wsi (w druku sztuka nosi nawet podtytuł "prawdziwe zdarzenie w czterech aktach").
Historii zbrodni, popełnionej przez dwoje starych, biednych ludzi Rostworowski nadał cechy antycznej tragedii. Zwłaszcza postać Matki kojarzy się z heroinami starogreckich spektakli. Kiedy pisarz przesłał egzemplarz "Niespodzianki" Ludwikowi Solskiemu z prośbą o zagranie Ojca, słynny aktor wyraził ubolewanie, że nie może wystąpić w "nadzwyczajnej" roli Matki.

Więcej na filmpolski.pl

Artykuł Zbrodnia, której jeden z najwybitniejszych polskich dramaturgów, nadał cechy antycznej tragedii [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Artykuł „Gdy z lewej wróg i z prawej wróg, nie starczy okrzyk: źle jest!”. Wiersz wybitnego dramaturga pochodzi z serwisu Niezłomni.com.