Raport Naczelnego Dowództwa WP wspominał: "Gwałcenie kobiet chrześcijańskich było na porządku dziennym. Bolszewicy uważali to za zaszczyt względem miejscowej ludności, powtarzając, że wytwarzają nową, wyzwoloną rasę”. 

Z kolei autor jednego z reportaży, opublikowanych na łamach "Kuriera Płockiego" pisał:

(...) Szczególnie okrutnie postępowano z właścicielkami majątków ziemskich.

(...) Bolszewicy w aptekach szukali przed wszystkim spirytusu oraz lekarstw pomocnych przy leczeniu chorób wenerycznych, które były prawdziwą plagą w szeregach Armii Czerwonej.

 J. Szczepański, "Społeczeństwo Polski w walce z najazdem bolszewickim 1920 roku" (Warszawa-Pułtusk 2000, s. 348)

Bohdan Skaradziński w swoim opracowaniu na temat obrony Płocka pisał:

"Czerwona konnica wzięła się z impetem za rabunek. Wszystko, co wpadło w rękę, ale najskwapliwiej żywność i spirytualia. Kto stał na drodze brał w łeb szablą albo w brzuch bagnetem. Jeńców w mieście nie brano w ogóle, żeby sobie nie zawracać głowy. Brano za to gwałtem kobiety. Szalona panika i ludzkie krzyki dopełniały grozy. Gdy w ręce rosyjskie wpadł szpital wojskowy, ponad stu rannych padło ofiarą mordu, pielęgniarki zaś, które ukrywały się gwałcono i kaleczono"

Artykuł Nieznane oblicze wojny polsko-bolszewickiej. Jak gwałt na Polkach miał tworzyć „nową wyzwoloną rasę” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.