"Że to ludzie mają ochotę wznosić tak kosztowne budynki w mieście przeznaczonym na zagładę. Kiedy tu z panem siedzę, widzę, jak Niemcy z samolotów zrzucają bomby na miasto.” Stempowski zaoponował, Askenazy kontynuował : „Jak pan może tego nie widzieć? Będzie nawet gorzej, bo Polska nie może toczyć wojny inaczej jak na dwa fronty. Niemcy nie mogą przekroczyć granicy, aby Rosjanie nie przekroczyli jej również. Trzeba się liczyć z najprostszym mechanizmem takich wypadków. Czy Rosjanie mogą czekać, aż Niemcy dojdą do ich granicy? Nie. Elementarna przezorność każe im zająć, co się da

Jerzy Stempowski, "Eseje dla Kassandry", zanotowana rozmowa autora z Szymonem Aszkenazym z 1932 roku na ławce naprzeciwko placu budowy Muzeum Narodowego.

Szymon Askenazy (ur. 24 grudnia 1865 w Zawichoście, zm. 22 czerwca 1935 w Warszawie) – polski historyk żydowskiego pochodzenia, zajmujący się głównie stosunkami międzynarodowymi w XVIII i XIX wieku. Profesor Uniwersytetu Lwowskiego i następnie Warszawskiego. W swoich poglądach politycznych zbliżony do obozu legionowo-piłsudczykowskiego. Askenazy nigdy nie zapisał się do żadnej partii politycznej. Twórca lwowskiej szkoły historycznej nazywanej też szkołą Askenazego.

Artykuł Warszawa, czyli o „mieście przeznaczonym na zagładę” już w 1932 roku. I o zaskakująco trafnym scenariuszu IV rozbioru Polski pochodzi z serwisu Niezłomni.com.