Film dokumentalny przedstawia proces społeczno - historyczny na temat poszukiwania ofiar terroru komunistycznego w Polsce. Celem twórców dokumentu jest przybliżenie idei prac zespołu naukowego, pokazanie młodych naukowców, wolontariuszy, jak również ukazanie złożonych losów bohaterów filmu.

Postacią przewodnią narracji jest Danuta Siedzikówna "Inka", nastoletnia sanitariuszka oddziału partyzanckiego V Brygady Wileńskiej AK. Proces szukania jej szczątków, identyfikacji, a następnie pogrzebu stanowi oś filmu prezentującego prace zespołu naukowców z IPN, pod kierownictwem prof. Krzysztofa Szwagrzyka.

Reż. Arkadiusz Gołębiewski
Produkcja: Instytut Pamięci Narodowej

https://www.youtube.com/watch?v=xkZn9GpRGE8

Artykuł Polska Szuka Bohaterów… [WIDEO] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

[caption id="attachment_14236" align="alignleft" width="200"] Jadwiga Długoborska[/caption]

Tydzień temu Ostrów Mazowiecka czciła 70. rocznicę zamordowania Jadwigi Długoborskiej, bohaterki państwa podziemnego, która zginęła, ratując żydowskich sąsiadów. W swoim pensjonacie przechowywała Żydów już od 1939 r. To samo miejsce stanowiło prowizoryczną kwaterę miejscowej AK. Długoborska została wydana przez służącą, którą wyrzuciła z pracy za kradzież, dwa miesiące przed wycofaniem się Niemców z Ostrowi.

Poniosła śmierć okaleczona po ciężkich torturach. Wraz z nią rozstrzelano inne ujęte przy tej okazji osoby. Wśród nich była także jej denuncjatorka.

Bohaterka z Ostrowi została upamiętniona dopiero teraz wyłącznie dzięki zaangażowaniu jej ciotecznej wnuczki – historyk Magdaleny Gawin, która udokumentowała sprawę i zaproponowała miejscowym władzom zorganizowanie uroczystości.

Ilu bezimiennych bohaterów, Polaków, którzy oddali życie, ratując Żydów, pozostaje nieznanych? Możliwości Izraela, który usiłuje uhonorować medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” i drzewkiem w instytucie Yad Vashem wszystkie osoby ratujące Żydów w czasie II wojny światowej, są ograniczone. Dlaczego nie angażują się w to władze polskie czy wpływowe instytucje w naszym kraju?

W 2009 r. Arkadiusz Gołębiewski i Maciej Pawlicki nakręcili „Historię Kowalskich”, opowieść o wiejskiej rodzinie spalonej przez Niemców za ukrywanie Żydów. Film został przemilczany, a nieliczne wzmianki w dominujących mediach krytykowały go za „jednostronność”. Podobnie było z serialem zrobionym przez Waldemara Krzystka do scenariusza Wojciecha Tomczyka dla TVP, a opowiadającym o „Żegocie”, organizacji Polskiego Państwa Podziemnego powołanej w celu ratowania Żydów.

[icons icon_name="icon-bolt" icon_size="14px"] W tym samym czasie eksponowane były nieuczciwe i zmanipulowane książki Jana Tomasza Grossa przypisujące Polakom uczestnictwo w Holokauście i żerowanie na nim. Jako artystyczne wydarzenie promowano film Władysława Pasikowskiego „Pokłosie”, który wpisuje się w przekaz Grossa.

Pedagogika wstydu III RP nie lubi polskich aktów heroizmu, natomiast lubuje się w eksponowaniu polskiej podłości i zdrady. Nie zawsze jednak.

Gawin odkryła, że katujący, a wreszcie zabijający Długoborską gestapowiec Anton Birkenfeld-Psyk (nazwisko najprawdopodobniej przyjęte przez niego w czasie wojny) był Polakiem, który – jak wszystko na to wskazuje – po wojnie stał się współpracownikiem UB, co pozwoliło mu nie tylko uniknąć kary, lecz także awansować i prosperować w PRL.

Historycy IPN mówią o co najmniej kilkuset takich udokumentowanych przypadkach. Komuniści przejmowali archiwa Gestapo i rekrutowali jego dawnych agentów oraz funkcjonariuszy. Niekiedy historie te noszą znamiona czarnej groteski. Dawni funkcjonariusze III Rzeszy robili karierę w ZBoWiD i otrzymywali ordery za bohaterstwo w czasie wojny.

Fakty te raz jeszcze wskazują pokrewieństwo obu systemów. Rzucają także dodatkowe światło na budowę Polski Ludowej.

Niechęć do pokazywania czarnych stron PRL i rezerwa wobec czczenia polskiego bohaterstwa to dwie strony tego samego zjawiska. Ci, których kariery wyrastają z komunistycznej epoki, ich sojusznicy i spadkobiercy, unikają drastycznej o niej prawdy. Chyba nie trzeba uzasadniać, dlaczego nie lubią także autentycznego polskiego heroizmu.

Bronisław Wildstein, źródło: tygodnik Do Rzeczy

[caption id="attachment_14237" align="alignleft" width="750"] Łódź - Pomnik Ofiar Komunizmu[/caption]

Artykuł Jak dawni funkcjonariusze III Rzeszy znaleźli zatrudnienie w komunistycznym aparacie represji. Nowe fakty, rzucające światło na budowę Polski Ludowej pochodzi z serwisu Niezłomni.com.