14 lutego 2008 r. w wieku 91 lat na wieczną wartę odszedł jeden z najwybitniejszych polskich dowódców partyzanckich niepodległościowego podziemia. generał brygady Antoni Heda ps. „Szary”, dowódca oddziałów partyzanckich AK.

Zasłynął brawurowymi akcjami. Jego oddział toczył regularne bitwy z okupantem. Doświadczenie zawodowe Hedy pozwoliło mu na organizację błyskotliwej akcji na zakłady w Starachowicach, podczas której partyzanci wynieśli z fabryki broń i 2 mln złotych w gotówce. W nocy z 4 na 5 sierpnia 1945 jego oddział w sile 250 osób oswobodził ponad 354 więzionych przez UB w kieleckim więzieniu żołnierzy Armii Krajowej, Batalionów Chłopskich i Narodowych Sił Zbrojnych...Po akcji w Kielcach zaprzestał działalności konspiracyjnej - pod zmienionym nazwiskiem, jako Antoni Wiśniewski, wyjechał na wybrzeże, a później do Ostródy. Był poszukiwany przez UB i w 1948 roku został aresztowany w Gdyni. Otrzymał cztery wyroki śmierci, w końcu dzięki interwencji byłych oficerów AL, którzy współdziałali z nim w 1944 roku, karę śmierci zamieniono na dożywocie. Siedział w więzieniach na Rakowieckiej, w Rawiczu i we Wronkach.

Wyszedł na wolność w 1956 roku, objęty amnestią. W dalszym ciągu prowadził jednak działalność niepodległościową, m.in. działając w NSZZ "Solidarność". W 1981 roku został wybrany na Przewodniczącego Niezależnego Związku Kombatantów przy NSZZ "Solidarność". Podczas stanu wojennego został internowany w Białołęce. Przez wiele lat był doradcą kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Artykuł 14 lutego 2008 na wieczną wartę odszedł jeden z najwybitniejszych polskich dowódców partyzanckich niepodległościowego podziemia pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

My kraj bez Quislingów

Walka na śmierć i na życie,

Walka o honor i byt,

A wy tam zza morza patrzycie,

O, Anglio, czy tobie nie wstyd?

My kraj bez Quislingów, Petainów,

My naród nadziei i snów,

Za kilka „coltów” i „stenów”

Krwawimy od Odry po Lwów,

Za kilka „coltów” i „stenów”

Krwawimy od Odry po Lwów.

Wezbrało Bałtyckie morze,

To polskich matek są łzy,

Nad Francją czerwienią się zorze,

A bruki Warszawy od krwi!

My kraj bez Quislingów, Petainów...

Nie wahał się żołnierz o głodzie,

Na czołgów niemieckich szedł stal.

Dla ciebie — angielski narodzie,

Bo tobie uwierzył i padł.

My kraj bez Quislingów, Petainów...

Za nasze ofiary i męki,

Cóż dumna ty, Anglio, nam dasz?

Czy mamy ci złożyć podzięki,

Czy rzucić przekleństwo ci w twarz?

My kraj bez Quislingów, Petainów...

Dziś jeszcze cierpliwie czekamy

Z ojczyzny Cromwella — na znak,

By polskich sztandarów drzewcami,

Powstańczy wyrąbać znów szlak.

My kraj bez Quislingów, Petainów...

Przysięgnij żołnierzom, co leżą

W ciemnych mogiłach wśród drzew,

Niech oni ci najpierw uwierzą,

A wtedy my damy swą krew!

My kraj bez Quislingów, Petainów...

Pieśń narodziła się na Kielecczyźnie w okresie trwania akcji „Burza”, w drugiej połowie 1944 roku. Zgrupowaniem „Ponurego”, które jako I batalion wchodziło w skład 2 pułku II dywizji AK Okręgu „Jodła”, dowodził w tym czasie „Nurt” – Eugeniusz Kaszyński. Pieśń, śpiewana na melodię Naprzód drużyno strzelecka, była potwierdzeniem, że żołnierz Armii Krajowej coraz wyraźniej dostrzegał toczące się na Zachodzie gry polityczne i właściwie oceniał stanowisko polskiego rządu emigracyjnego zajmowane wobec tworzącej się sytuacji w kraju. Zachowało się kilka wersji pieśni z tamtych czasów. Występują one pod tytułami: O Anglio, czy Tobie nie wstyd?, Rozlało się Bałtyckie Morze, Kolty i steny itd. Pod tym ostatnim tytułem wydrukowano ją w zbiorku Partyzanckim szlakiem. Wydany on został z datą 11 listopada 1944 roku przypuszczalnie w okolicy Końskich, na północnej Kielecczyźnie, w bazie jesienno-zimowej oddziału AK „Szarego” – Antoniego Hedy.

Źródło: Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki

Artykuł „Za nasze ofiary i męki, cóż dumna ty, Anglio, nam dasz?”. Wzruszająca piosenka partyzancka, która powstała na Kielecczyźnie w czasie akcji „Burza” pochodzi z serwisu Niezłomni.com.