Zawracamy się do Państwa z prośbą o ustanowienie 22 lipca Europejskim Dniem Ofiar Przestępstw z Nienawiści. 22 lipca to dzień straszliwych ataków w Oslo i masakry na Wyspie Utøya w której, w 2011 r, zginęło 77 osób

- piszą autorzy petycji umieszczonej na stronie Beznienawici.pl i zachęcają do składania podpisów online.

Na razie swój podpis złożyła m.in. posłanka Platformy Obywatelskiej Agnieszka Pomaska.

Kto zdaniem autorów jest autorem przestępstw?

Motywem ataków była skrajnie prawicowa ideologia oraz rasistowska nienawiść. Sprawca przyznał, że postrzega ofiary jako zdrajców ponieważ wspierali oni imigrację i wielokulturowość. Ataki z 22 lipca wymierzone były w kulturę praw człowieka, która stanowią fundament Europy

- czytamy.

Tak więc ofiarami są:

społeczność romska, osoby LGBT oraz społeczności imigrantów

Ofiary cierpią nie tylko fizycznie, ale również za sprawą mowy nienawiści:

Mowa nienawiści jest jednym z elementów tworzących sprzyjające środowisko dla rozwoju przestępczości. Odczłowiecza ofiarę i usprawiedliwia nadużywanie siły fizycznej, przemocy a także potwornych zbrodni, takich jak ludobójstwo oraz czystki etniczne.

Autorzy petycji to Europejska Kampania No Hate Speech Movement, która przedstawia się jako "zorganizowana akcja młodych ludzi przeciwko mowie nienawiści w sieci, zainicjowana i koordynowana przez Radę Europy".

Artykuł 22 lipca będziemy wspominać imigrantów i osoby LGBT jako ofiary? Agnieszka Pomaska już wyraziła poparcie pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Masakrę na zamku lubelskim na własne oczy widział jako jeden z pierwszych m.in. 13-letni Marek Kielasiński - informuje Kurier Lubelski.

Więcej o masakrze przeczytasz TUTAJ!

22 lipca 1944 r. pod hitlerowskim więzieniem na Zamku zbierali się lublinianie. Część z nich miała nadzieję, że okupanci uwolnią ich bliskich, bojąc się nadchodzącego frontu.

- Ojciec wziął jakieś rzeczy i też poszliśmy -

relacjonuje Marek Kielasiński. - Tata nie powiedział mi tego wprost, ale szliśmy więźniom pomóc. O tym, jak ciężko jest na Zamku Aleksander Kielasiński wiedział z własnego doświadczenia. Aresztowany przez gestapo w 1940 r., spędził tam kilka miesięcy. To właśnie z tego okresu pochodzą rysunki, które publikujemy. Kielasiński wykonywał je na opakowaniach po papierosach. Część znich przedstawia życie w więzieniu.Inne obrazują jego psychiczne przeżycia.

[quote]- Gdy hitlerowcy uciekli z Zamku, od razu weszliśmy do środka. Widziałem wielką salę, gdzie stały maszyny do szycia. Do połowy ściany leżały tam trupy[/quote]

- opowiada pan Marek.

Podobnie wyglądały inne cele. Z relacji świadków zawartych w książce "Hitlerowskie więzienie na Zamku w Lublinie 1939-1944" pod redakcją Z. Mańkowskiego wynika, że hitlerowcy szli przez całe więzienie i strzelali do ludzi przez kraty. Sterty ciał miały czasami nawet 2 metry wysokości. Hitlerowcy otwierali też poszczególne cele i wyciągali z nich więźniów na chybił trafił. Często brali ludzi piątkami ustawionymi według wzrostu. Masakra trwała około dwóch godzin. Potem Niemcy uciekli.

Polscy strażnicy otworzyli cele i wyprowadzali z więzienia ocalałych. Do pomocy spontanicznie włączali się lublinianie, którzy wyciągali spod sterty trupów rannych i przewozili ich do szpitala. Potem hitlerowcy wrócili, a Zamek wyzwolono dzień później.

Z relacji świadków, którzy 22 lipca 1944 r. weszli na Zamek, wynika, że ciał mogło być nawet 800. W niektórych celach była kilkucentymetrowa warstwa krwi.

Aleksander Kielasiński trafił do więzienia na lubelski Zamek jeszcze raz. 17 października 1944 roku został osadzony tam przez NKWD. Do domu już nie wrócił. 14 grudnia został rozstrzelany w piwnicach budynku administracyjnego więzienia na Zamku za przynależność do Armii Krajowej.

cały artykuł w Kurierze Lubelskim

Obrazy z życia więziennego Aleksander Kielasiński utrwalił na opakowaniach po papierosach (© Ze zbiorów Teatru NN)

Artykuł Masakra w Lublinie oczami 13-latka. „Sterty trupów miały nawet po 2 metry wysokości”. Chłopak przeżył Niemców, wkraczających Sowietów już nie… pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Bitwa pod Wołyniem, znana także jako Bitwa nad Bugiem, miała miejsce 22 lipca 1018.

Po jednej stronie stanęły wojska późniejszego króla polskiego Bolesława Chrobrego, po drugiej: wojska Jarosława Mądrego (księcia kijowskiego).

Bitwa miała miejsce podczas słynnej wyprawy kijowskiej nad Bugiem, obecnie w tym miejscu znajduje się wieś Gródek.

W 1018 roku książę Bolesław zdecydował się zaatakować Ruś, której przewodził Jarosław Mądry. Swoją decyzję umotywował tym, że wcześniej Jarosław wygnał z Rusi zięcia Bolesława, Świętopełka, a także zaatakował (w 1017) polski Brześć.

Po zebraniu wojsk polskich, posiłków niemieckich, węgierskich i ruskich Chrobry w lipcu ruszył na wschód. Do spotkania z wrogimi wojskami doszło 22 lipca pod Wołyniem.

Siły obydwu stron były prawdopodobnie mniej więcej równe. Przeciwników rozdzielała rzeka Bug. Bolesław rozkazał więc wybudować mosty. W trakcie prac obydwa wojska nawzajem sobie urągały, wymieniając się słownymi inwektywami.

[quote]Ostatecznie  książę na czele swego wojska przeprawił się przez rzekę wpław, czym całkowicie zaskoczył wojska Jarosława, nieprzygotowane w tym momencie do boju. Zwycięstwo Chrobrego było zupełne.[/quote]

Zwycięstwo wołyńskie umożliwiło zdobycie Kijowa i osadzenie Świętopełka na tamtejszym tronie. Wygrana otworzyła też drogę Polakom do zdobycia dużych łupów na Rusi.

Jarosław, choć pobity, zdołał spalić jeden z grodów brata i przystąpił do zbierania nowych sił.

Wszystkich możliwości dawanych przez bitwę pod Wołyniem Bolesław ze Świętopełkiem nie wykorzystali, ponieważ nie przeprowadzili przeciwko Jarosławowi nowej kampanii, która definitywnie zlikwidowałaby niebezpieczeństwo dla rządów Świętopełka.

[quote]Walki wojów polskich pod Wołyniem zostały, po 1990 r., upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie napisem na jednej z tablic, "WOŁYŃ NAD BUGIEM 22 VII 1018".[/quote]

Artykuł Wołyń nie musi kojarzyć się tylko z ludobójstwem. O spektakularnym zwycięstwie wojsk Bolesława Chrobrego podczas wyprawy kijowskiej pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Gdy w oddali słychać było już sowieckie działa, na lubelskim Zamku gestapowcy rozstrzeliwali więźniów. 22 lipca 1944 wojska niemieckie, na kilka godzin przed opuszczeniem Lublina, dokonały likwidacji więzienia i mordu na więźniach polskich i żydowskich przetrzymywanych w więzieniu na Zamku w Lublinie, w tym kobiety i dzieci.

W pierwszej połowie lipca 1944, w związku ze zbliżaniem się Armii Czerwonej, Niemcy rozpoczęli „opróżnianie” więzienia na zamku. Około 1500 więźniów wysłano wówczas na stracenie do pobliskiego obozu koncentracyjnego na Majdanku. Ostatni etap likwidacji więzienia miał miejsce 22 lipca 1944, na kilka godzin przed opuszczeniem Lublina przez Wehrmacht. Więzienni strażnicy wsparci przez specjalne komando egzekucyjne SS zastrzelili tego dnia blisko 300 Polaków i Żydów.

Artykuł W obłąkańczym pośpiechu spieszyli się z mordowaniem. Wstrząsający film, pokazujący bestialstwo Niemców. 70. rocznica masakry na zamku lubelskim pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Powódź z 1934 roku była jedną z największych powodzi ubiegłego wieku. W połowie lipca w Małopolsce wystąpiły bardzo obfite opady deszczu. 16 lipca osiągnięty został polski rekord wysokości opadów w ciągu jednej doby, kiedy to na Hali Gąsienicowej spadło 255 mm deszczu na 1 metr kwadratowy. Wylały Dunajec, Raba, Poprad i Wisłoka. 22 lipca fala powodziowa dotarła do Warszawy. Powódź dotknęła 23 powiaty. Pod wodą znalazły się m.in. Zakopane, Nowy Sącz, Nowy Targ, Rzeszów i wiele wsi - przypomina Nowahistoria.interia.pl.

[caption id="attachment_14250" align="aligncenter" width="597"] Jeden ze zniszczonych domów na Kamieńcu pod Gubałówką, Zakopane, 16.07.1934[/caption]

[caption id="attachment_14251" align="aligncenter" width="593"] Mieszkańcy Zakopanego przyglądają się wezbranym wodom potoku Bystra na ulicy Sienkiewicza, 16.07.1934[/caption]

[caption id="attachment_14252" align="aligncenter" width="421"] Zniszczone przez wody Bystrego Potoku domy w Zakopanem, 16.07.1934[/caption]

[caption id="attachment_14253" align="aligncenter" width="589"] Zniszczone domy na Kamieńcu, zalane przez potok Bystry, Zakopane, 16.07.1934[/caption]

[caption id="attachment_14254" align="aligncenter" width="599"] Nowy Targ, Zerwany most na Białym Dunajcu, 1934[/caption]

[caption id="attachment_14255" align="aligncenter" width="603"] Porządkowanie mostu na Dunajcu w Krościenku po powodzi. Grupa ludzi oczyszcza most z gałęzi i pni drzew, które naniosła fala powodziowa, 1934[/caption]

[caption id="attachment_14256" align="aligncenter" width="596"] Nowy Sącz. Ruiny domów zniszczonych przez wody Dunajca, 1934[/caption]

więcej zdjęć na: Nowahistoria.interia.pl

Artykuł Tak wyglądała powódź stulecia z 1934 r. Zakopane, zamiast zasypane śniegiem, zalane wodą… [foto] pochodzi z serwisu Niezłomni.com.