Żołnierze Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP) i funkcjonariusze Straży Granicznej (SG) byli szczególnie zwalczani przez sowieckich okupantów już od września 1939 r. Powodem były związki KOP z II Oddziałem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (wywiadem) i udziałem w zwalczaniu komunistycznych i sowieckich wpływów w przedwojennej Polsce.
Pogranicznicy, którzy przeżyli wojnę byli inwigilowani i zwalczani przez cały PRL przez cywilny (MBP, SB) i wojskowy aparat represji (GZI WP, IW, WOP). Praca szczegółowo przedstawia i analizuje działania służb bezpieczeństwa wobec tej grupy, pokazuje, że nawet po 1956 r. te działania nie zostały przerwane. Zwraca uwagę również na mało znaną rzecz, że pogranicznicy nie tylko byli zwalczani przez bezpiekę, ale zgodnie z ówczesną „poprawnością polityczną” nie zajmowała się nimi polska historiografia.
Aparat bezpieczeństwa wobec żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza i funkcjonariuszy Straży Granicznej, IPN, Warszawa.
(250)
