Profesor medycyny Reimond Speleers zapłacił najwyższą cenę za swój udział w Międzynarodowej Komisji, która przeprowadzała sekcję zwłok polskich oficerów zamordowanych w Katyniu. Belgijski lekarz zginął z rąk komunistów.

Reimond Speleers w Katyniu pełnił rolę obserwatora. Osobiście nie dokonywał sekcji zwłok polskich żołnierzy, a jednak spotkały go straszne konsekwencje.

[caption id="attachment_37131" align="alignright" width="243"] Reimond Speleers[/caption]

Po powrocie do Belgii Speleers wrócił do pracy w Gandawie. Po wyzwoleniu tego miasta we wrześniu 1944 roku został aresztowany przez komunistów z z belgijskiego ruchu oporu. Dom lekarza został przeszukany, a wszystkie dokumenty dotyczące zbrodni katyńskiej, świadczące o winie Rosjan, zostały zniszczone. Trzy lata później Speleers usłyszał wyrok 25 lat pozbawienia wolności. Oznaczało to, że za kratkami miał spędzić więcej czasu niż niektórzy zbrodniarze hitlerowscy, których sądzono w latach 1945-1949 w Norymberdze.

[caption id="attachment_37129" align="alignleft" width="250"] Podpis prof. Speleersa w prawym górnym rogu[/caption]

Historycy są przekonani, że represje wobec belgijskiego lekarza były zemstą komunistów za podpis złożony pod dokumentem, który potwierdzał, że Sowieci dokonali zbrodni w Katyniu. Profesor Speleers spędził w więzieniu tylko kilka lat. Mocno schorowany zmarł 29 kwietnia 1951 roku w szpitalu więziennym w Aalst.

Wiosną 1940 roku zamordowano w Katyniu ponad 20 tysięcy obywateli Polski, w tym ponad 10 tysięcy  oficerów wojska i policji. Polacy ginęli od strzałów w tył głowy z broni krótkiej. Przez długie lata władze ZSRS zaprzeczały swojej odpowiedzialności. Dopiero 13 kwietnia 1990 roku przyznały, że wydarzenia w Katyniu były "jedną z ciężkich zbrodni stalinizmu".

Artykuł Belg, który zapłacił najwyższą cenę za prawdę o Katyniu. Potwierdził winę Sowietów. Został potraktowany bardziej surowo niż… zbrodniarze w Norymberdze pochodzi z serwisu Niezłomni.com.

Poniżej zdjęcie które pokazuje tragedię jednego z najmniej znanych ludobójstw w historii. Widzimy ojca siedzącego nad dłonią i stopą swojej pięcioletniej córki, zamordowanej za karę za nie wyrobienie dziennej normy zebranego kauczuku.

Szacuje się, że Belgowie zamordowali lub doprowadzili do śmierci od 5 do 15 milionów mieszkańców Konga.

Tak opisano sytuację w książce „Don’t Call Me Lady: The Journey of Lady Alice Seeley Harris” autorstwa Alice Seeley Harris

Mężczyzna nie wyrobił dziennej normy zbioru kauczuku, więc belgijscy nadzorcy odcięli jego córce dłoń i stopę. Miała na imię Boali. Miała pięć lat. Następnie ją zamordowali. Ale nie zaprzestali na tym. Następnie zamordowali także jego żonę. I jakby było to niewystarczająco okrutne, niewystarczająco wymowne, dodatkowo zjedli szczątki Boali i jej matki. Następnie obdarowali Nsali pozostałościami po ciele jego córki, którą tak bardzo kochał. Jego życie zostało zrujnowane. Częściowo zniszczyli je już wcześniej, zmuszając do niewolniczej pracy, ale ten akt przypieczętował całą tragedię. Całe to okrucieństwo działo się z powodu jednego człowieka, żyjącego tysiące kilometrów za morzem, jednego człowieka, któremu nigdy nie dość było bogactwa, który zadeklarował ten ląd jako swój, i ludzi żyjących tutaj jako swoją własność. Leopoldowi nie przeszło nawet przez myśl, że te afrykańskie dzieci, te kobiety i mężczyźni, byli naszymi w pełni ludzkimi braćmi, stworzonymi przez tą samą Rękę, która stworzyła jego królewski ród.”

Peter Forbath pisał:

Kosze wypełnione odciętymi dłońmi, składane u stóp europejskich dowódców, stały się symbolem Wolnego Państwa Kongo. Zbieranie dłoni stało się zwyczajem samym w sobie. Żołnierze Force Publique przynosili je do dowództwa zamiast kauczuku; nawet zbierali je zamiast kauczuku. Stały się swego rodzaju walutą. Stały się zadośćuczynieniem za spadki w normach kauczuku, zastąpiły. niewolników potrzebnych do zbioru. Żołnierzom Force Publique płacono premie na podstawie ilości zebranych dłoni

Mimo krytycznej oceny rządów i świadomego dopuszczenia się ludobójstwa, spora część Belgów nadal darzy Leopolda II ogromnym sentymentem i szacunkiem, czego dowodem są licznie wznoszone jego pomniki (m.in. w centrum Brukseli, czy w Laeken, w oficjalnej siedzibie króla Belgów) oraz liczne parki, szkoły i instytucje noszące jego imię.

źródło: własne / Wykop

Artykuł Z pozoru niewinne zdjęcie, które pokazuje całą tragedię zapomnianego ludobójstwa pochodzi z serwisu Niezłomni.com.