Midrasz: – Czy wy czuliście się jednocześnie i Żydami, i Polakami?
Abe Brumberg: – Uważaliśmy się za polskich Żydów, nie Polaków, to było coś innego. Bardzo ważna była polska część naszego wychowania, literatura polska, historia Polski i jej ówczesna teraźniejszość, ale myśmy nie byli Polakami. Polak to jest Polak, to coś innego. Do tej pory mnie razi, że w Ameryce tego nie rozumieją, mówią – przecież ty jesteś Polakiem. I muszę im wyjaśniać, że jestem – albo byłem – polskim Żydem. To jest zupełnie co innego.
Źródło: Ewa Koźmińska-Frejlak, „Rozmowy… z Abe [Abrahamem] Brumbergiem”, Midrasz, grudzień 2003]
(749)
