W piątek 11 września 1998 Sejm III kadencji – z inicjatywy grupy posłów Akcji Wyborczej Solidarność – przyjął ustawę o ustanowieniu Dnia Podziemnego Państwa Polskiego.
Na Sali obrad panowała podniosła atmosfera, nie było żadnych sporów o treść uchwały ani żadnych oznak dezaprobaty wobec którejkolwiek z dziesięciu wypowiedzi poselskich, poprzedzających głosowanie. A wypowiadali się różni posłowie – wszystkich partii. Na sali sejmowej panowała zgodność co do ludobójczego charakteru obu totalitarnych państw, które nas zaatakowały we wrześniu 1939.
Marszałek Sejmu Maciej Płażyński osobiście objął przewodnictwo obrad na czas dyskusji i głosowania nad ustawą, miał bowiem świadomość, że to bardzo ważna chwila w pracach Sejmu III kadencji.
27 września 1939 roku w oblężonej przez Niemców Warszawie gen. Michał Tokarzewski-Karaszewicz utworzył wraz z grupą oficerów WP Służbę Zwycięstwu Polski – konspiracyjną organizację wojskową, mającą kontynuować walkę przeciwko obu okupantom. 4 grudnia 1939 roku premier rządu RP na uchodźstwie gen. Władysław Sikorski powołał Związek Walki Zbrojnej. 14 lutego 1942 roku gen. Sikorski przekształcił ZWZ w Armię Krajową.
Najważniejszym celem AK było prowadzenie walki z Niemcami oraz przygotowywanie kadr i sformowanie jednostek wojskowych w celu wywołania powstania przeciw okupantowi. Tajne struktury podporządkowane rządowi emigracyjnemu nazywano po wojnie Polskim Państwem Podziemnym. Drugiego takiego państwa nie było w całej Europie.
źródło: IPN / Wolna Polska
(257)
