Rzeczpospolita Obojga Narodów na przełomie XVI i XVII wieku to jedna z największych potęg ówczesnej Europy. Aby lepiej sobie to wyobrazić, wystarczy rzut okiem na mapę. Oto jedna z nich, która pokazuje ją na tle Europy. Poniżej także lista ziem, wchodzących w jej skład.
Inflanty – wspólne terytorium Polski i Litwy od 1561, w większości utracone w 1622 roku na rzecz Szwecji, poza Inflantami Polskimi (Łatgalią);
Kresy Wschodnie – południowo-wschodnie pogranicza Korony, określenie odnoszące się do terenów Ukrainy od Dniestru po Dniepr (Podole, Dzikie Pola, Zaporoże);
Kurlandia i Semigalia – północne lenno Rzeczypospolitej od 1561 (wraz z koloniami na Tobago i w Gambii);
Litwa – zachodnia część Wielkiego Księstwa Litewskiego;
Małopolska – południowa prowincja Korony ze stolicą w Krakowie;
Mazowsze – środkowa część Korony ze stolicą w Warszawie, od XVI wieku zaliczana była do prowincji wielkopolskiej;
Podlasie – terytorium między Mazowszem i Wielkim Księstwem Litewskim, do XVI wieku część Litwy, od 1569 część Korony;
Prusy – terytorium dawnego państwa krzyżackiego podzielone na należące do Korony Prusy Królewskie i będące jej lennem Prusy Książęce (do 1657);
Warmia – dominium biskupów warmińskich, wydzielone administracyjnie z Prus w 1466;
Ruś – wschodnie i południowe ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego (Ruś Biała, Ruś Czarna, Polesie), a także Ruś Czerwona wchodząca w skład prowincji małopolskiej i Wołyń wraz z Ukrainą, które od 1569 roku były częścią Korony;
Wielkopolska – środkowo-zachodnia prowincja Korony z głównym ośrodkiem w Poznaniu;
Żmudź – zachodnia część Litwy.
(23311)
