Nawet zwykli Niemcy wzbogacili się na II wojnie światowej. Dzięki sprzedaży majątku zamordowanych Żydów i przedstawicieli innych narodowości oraz licznym wysiedleniom w Rzeszy utrzymywano niskie podatki i płacono żołd żołnierzom.
Narodowosocjalistyczny rząd prowadził politykę solidarności społecznej, oczywiście wyłącznie dla „czystych rasowo” Niemców. Wymagało to ogromnych pieniędzy, więc przed wojną Niemcy żyły na kredyt, a w czasie wojny państwo opiekuńcze utrzymywano za pieniądze pochodzące z rabunku. Mieszkańcy podbitych krajów utrzymywali dobrostan w III Rzeszy
– powiedział w rozmowie z ,,Do Rzeczy” Götz Aly, niemiecki historyk.
W latach 30. Hitler po dojściu do władzy utrzymywał ją, zabezpieczając byt biedniejszej części społeczeństwa. Wstrzymał eksmisje, ustanowił stałe ceny skupu produktów rolnych i odszkodowania. Jednocześnie próbował zapewnić płynność finansową przez wprowadzenie wyższych podatków dla najbogatszych obywateli i przedsiębiorstw oraz przy pomocy pożyczek. Hitler zamroził też ceny lub kazał dodrukowywać pieniądze. Według Aly’ego Niemcy przed II wojną światową zmierzały ku katastrofie gospodarczej.
To oczywiście nie był główny powód rozpoczęcia wojny, ale jedna z istotnych przyczyn. Pod koniec lat 30. Niemcy żyli na kredyt, bo dla nazistowskiej wierchuszki było jasne, że państwo spłaci go pieniędzmi pochodzącymi z rabunku wojennego
– stwierdził Aly’ego.
Niemiecki historyk podkreśla, że Hitler wymyślił system, dzięki któremu Rzesza finansowała wojnę na koszt podbitych krajów. Z budżetów okupowanych państw Niemcy wypłacali żołd, kupowali żywność, sprzęt i benzynę.
Poparcie Niemców dla Hitlera i lojalność wobec nazistowskiego rządu wynikały z ich udziału w łupach wojennych. Z pieniędzy ze sprzedaży majątku zamordowanych Żydów wypłacano żołnierzom Wehrmachtu żołd i utrzymywano niskie podatki w Niemczech. Wszyscy Niemcy wzbogacili się na Holokauście. To samo dotyczy również majątku ludzi innych narodowości uznanych za wrogów politycznych albo Polaków wysiedlonych z terenów przyłączonych do Rzeszy
– powiedział Aly, który podkreślił, że taka polityka Niemców doprowadzała okupowane kraje do ruiny. Jednocześnie stwierdził, że III Rzesza wyzyskiwała swoich sojuszników: Rumunię, Węgry i Słowację.
Aly nie ukrywa, że Hitler wyciągnął wnioski po nieudanej dla Niemców I wojnie światowej.
Było kilka problemów. Po pierwsze, Niemcy nie radziły sobie wówczas z rozdziałem żywności, co powodowało niezadowolenie ludności cywilnej. Po drugie, nie udało się zapobiec inflacji wojennej. Po trzecie, zdecydowaną większość kosztów związanych z prowadzeniem wojny ponosiło niemieckie społeczeństwo. Tym razem miało być inaczej. Założenie było proste: jeśli ktoś ma głodować, to nie my. Jeśli wojna musi powodować inflację, to niech ta inflacja będzie za granicą
– podkreślił.
Wielkim źródłem finansowania był majątek przejęty po zamordowanych Żydach. W efekcie wszystkich działań Niemcy w czasie wojny nawet się wzbogacili.
Ostrożnie licząc, III Rzesza ściągnęła z zewnętrznych źródeł równowartość dwóch bilionów euro. Dzięki tym pieniądzom do czasu rozpoczęcia zmasowanych bombardowań miast Niemcom żyło się w czasie wojny wygodnie. Rodziny żołnierzy Wehrmachtu otrzymywały dwa razy wyższe świadczenia niż rodziny żołnierzy amerykańskich czy brytyjskich. Przez całą wojnę nie nałożono żadnego dodatkowego podatku wojennego. Wskutek holokaustu, terroru, eksploatacji i wyzysku okupowanych krajów przeważająca część mniej zamożnych Niemców miała w czasie wojny więcej pieniędzy niż przed jej rozpoczęciem
– opowiadał.
(4675)
