Wiktoria Fechter urodziła się w 1904 r. w Jarosławiu na Podkarpaciu. Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie podjęła pracę jako nauczycielka historii w Przemyślu, a potem w Szkole Podstawowej im. Św. Kingi w Jarosławiu.
W okresie międzywojennym była instruktorką w stowarzyszeniu Przysposobienie Wojskowe Kobiet odpowiedzialnym za krzewienie i rozwijanie ducha obywatelskiego oraz przygotowanie kobiet do współudziału w obronie państwa.
W kwietniu 1939 r. została kierowniczką Ośrodka Propagandy Pogotowia Moralnego przy Komitecie Społecznym Przysposobienia Kobiet do Obrony Kraju. W czasie okupacji podjęła pracę na poczcie, a następnie w szpitalu wojskowym w Jarosławiu.
Jednocześnie działała w konspiracji w szeregach Narodowej Organizacji Wojskowej Kobiet, gdzie kierowała wydziałem wyszkolenia. Brała udział w pracach Jarosławskiej Delegatury Powiatowej Rady Opiekuńczej, Polskiego Komitetu Opiekuńczego oraz Polskiego Czerwonego Krzyża. Była szczególnie zaangażowana w niesienie pomocy jeńcom i więźniom, dostarczając im żywność, lekarstwa oraz odzież.
Czym była Narodowa Organizacja Wojskowa?
Aresztowana we wrześniu 1944 r. przez NKWD, trafiła do sowieckiego łagru w Stalinogorsku (obecnie Krasnogorsk – przyp. red.). Wkrótce po powrocie do Polski, 21 października 1948 r. na skutek załamania psychicznego popełniła samobójstwo. Pochowana została na Starym Cmentarzu w Jarosławiu.
(401)
