Język podlega nieustannej ewolucji. Często również za sprawą poprawności politycznej. Na popularnym memie kilka przykładów. Wasze propozycje wpisujcie w komentarzach.
(9051)
Pewne słowa kiedyś i dziś – bo prawda brzmi zbyt brzydko?
Zachęcamy do obserwowania strony na Twitterze
Dołącz, porozmawiaj, wyraź swoją opinię. Grupa sympatyków strony Niezlomni.com
łapówkarz – człowiek mający niekonwencjonalne podejście do pieniędzy podatnika
Kiedyś to się mówiło skrobanka, aborcja to się teraz mówi.
Kiedyś najeźdźca – dziś uchodźca
kiedyś debil – dziś poseł Nowoczesnej
Kiedyś – patriota, dziś – faszysta
kiedyś – zdrajca, dziś – obrońca demokracji
kiedyś – donosiciel, dziś – kodomita
kiedyś – świnia, dziś – komisarz ue
Kiedyś poseł na sejm – dziś świnia przy korycie
Kiedyś minister – dziś ćwierć mózg
Kiedyś prezydent – dziś dupa
Kiedyś komuna – dziś IV RP
Kiedyś Państwo Polskie – dziś pośmiewisko
Kiedyś przestepca – dzisiaj patriota
Kiedyś patriota – dzisiaj zdajca
Kiedyś TVP – dziś TVPis
Kiedyś propaganda – dziś Wiadomości
Dlaczego pisze Pan z tego samego IP, używając różnych nicków?
Przepraszam, nie widziałem w ragulaminie takiego zakazu. Nastepnym razem się poprawię.
Co by nie mówić, to słowo „bękart” jest obraźliwe i uwłaczające godności. Nie jest ono „normalne” ani neutralne, że tak to ujmę. I nie chodzi tutaj o żadną poprawność polityczną, ale o zwykłą ludzką przyzwoitość. Dlaczego nie można mówić po prostu „nieślubne dziecko”?
Dobrze napisane…
Słowo bękart ma setki lat historii. Nawet w typografii mamy „kontrolę bękartów” lub „sierot”. Może „sierota” zastąpimy „bezmamny lub bezojcny”? Jeśli rodzice żyją aspołecznie i nie mają ślubu (chociaż moja Mama powiedziałaby, ze bez ślubu kościelnego to tylko jakieś cywilne kontrakty a więc nadal życie na kocią łapę), to miejmy odwagę nazwać ich dzieci. To nie afront wobec tych dzieci, ale stwierdzenie faktu, którym obrazić nikogo nie można z definicji (prawda nie jest subiektywna). To raczej problem tych rodziców, że dopuścili do takiego stanu rzeczy, że mają bękarta – bo nawet jak wezmą ślub, to nie zmieni to faktu, że dziecko bękartem się urodziło, czyli de facto nim jest po wieki wieków. Samo nie jest winne, ale niestety, jest coś co nazywa się „grzechem pokoleniowym” i grzech ojca, matki, spada na dzieci i one za niego płacą. Jest to sprawiedliwe.