„Między Berlinem a Pekinem”
Obecny władca Rosji Władimir Putin został wymyślony przez klikę Jelcyna. Rosja za Jelcyna się rozpadała, kwitła przestępczość i bieda.
Społeczeństwo pragnęło silnej władzy. Jelcynowskiej klice zagrażali komuniści i partia stworzona przez czekistów (darzonych w Rosji ogromnym szacunkiem).
Władimir Putin doskonale wpisał się w potrzeby, ale zaskoczył swoich inspiratorów tym, że się od nich uniezależnił. Putin, mający poparcie czekistów, których był szefem w FSB, nie chciał być figurantem w rękach oligarchów kliki Jelcyna. Ci starali się odebrać mu władzę, za co spotkała ich surowa kara.
Obecnie prezydent Putin nie jest zainteresowany żadnymi zmianami w Rosji. Putinowi nie zagraża klasa średnia bo jest ona całkowicie zależna od władzy. Połowa z klasy średniej to państwowi urzędnicy. Reszta to prywatni przedsiębiorcy korzystający z źródeł publicznych. Są oni przeciwni naruszaniu systemu, liberalizacji i demokracji, bo reżim Putina jest gwarantem ich dochodów.
Putinowi może zagrażać tylko to, że część wąskiego kręgu osób sprawującego wołdze w Rosji traci na jego konfliktach za zachodem. System Putina się z jednej strony wyczerpał a z drugiej brakuje dla niego alternatywy.
„Rosjanie odznaczają się dużą odpornością na pogarszające się warunki życia” więc gniew ludu spowodowany kryzysem też Putinowi nie zagraża. Putinowi sprzyja też to, że Rosjanie pamiętają upadek Rosji za Jelcyna, i odrodzenie Rosji za Putina.
Premier Rosji Dmitrij Miedwiediew to dla Putina wygodny kozioł ofiarny. Putin daje Rosjanom populistyczne obietnice socjalne, które z braku środków nie są realizowane. Winę za niezrealizowane obietnice zrzuca na Miedwiediewa. Premier Rosji swoimi wypowiedziami o potrzebie walki z korupcją i potrzebie modernizacji Rosji rozbudził nadzieje opozycji, kiedy był prezydentem.
Wbrew faktom na zachodzie Putin lansowany jest na konserwatywnego polityka i cieszy się niezasłużoną sympatią prawicy w USA i UE.
Ciekawe są koncepcje polityczne Putina, jakie przedstawia w swoich artykułach. W tym koncepcja „narodu rosyjskiego jako tworu wieloetnicznego tworzącego własną cywilizacje. Spoiwem [tej rosyjskiej cywilizacji] jest język, przywiązanie do wartości, których rdzeniem jest prawosławie – ale nie koniecznie w powiązaniu z przynależnością do cerkwi – oraz lojalność wobec państwo rosyjskiego”. W cywilizacji rosyjskiej „nie jest istotne pochodzenie etniczne, ale wierność idei i imperium”. W swojej idei Putin łączy imperialną tradycje carskiej Rosji i ZSRR – taki imperializm doskonale przemawia do Rosjan.
Więcej informacji o Rosji i Ukrainie można znaleźć w wydanym nakładem wydawnictwa Fronda zbiorze wywiadów z analitykami Ośrodka Studiów Wschodnich „Między Berlinem a Pekinem”, które przeprowadził Łukasz Warzecha
Jan Bodakowski
(344)
