Józef Aleksander Gałuszka i „Przysięga”
Przysięga
Bruk od kopyt konnicy zatętniał w oddali
drżą proporce w pół białe, w pół amarantowe
W ogromnych białych czapach przed cerkiew zjechali
a na czapie miał każdy srebrną trupią głowę.
Wolni synowie stepów bitewną legendą
Owiani, by rycerze ongiś Artusowi
Zjechali tu pod cerkiew i przysięgać będą
Sokole swe braterstwo Białemu Orłowi…
Tłum ich wkoło otoczył i patrzył w podziwie,
W te stepów melancholią osnute oblicza
W te oczy, w których głębi wolna dusza żyje
Dusza bezmiar pustyni groźna – tajemnicza.
Ktoś głośno wypowiadał zaprzysiężną rotę
Wiatr słowa w pół rozdzielał, rozrywał na ćwierci
Dźwignęły się ku górze dłonie w słońcu złote
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
To wojsk Bałachowicza szwadron – z Armii Śmierci.
Jako dowódca początkowo grupy, a potem Armii Sprzymierzonej, posiadałem w szeregach moich przeważnie obcoplemieńców. Najlepszych synów Rusi, Ukrainy, Białorusi i Rosji tych co Polsce ufali, wierzyli i w ciężkich chwilach walk o Polskę na pomoc przyszli i ramię przy ramieniu z Polskimi żołnierzami w szeregach stanęli. W 1920 roku znany poeta por. Gałuszka w wierszu swym poświęconym rycerzowi armii śmierci uświetnił moment przysięgi obcoplemieńców jak się wyraził synów stepów, sokołów przysięgających na wierność Białemu Orłowi. (Wiersz ten nie był przeze mnie na Zjeździe wygłoszony, jednak przytaczam go, dla charakterystyki).
Do tej przysięgi ja ich przywiodłem, świadkiem naocznym i jej wykonania byłem, niejednemu z tych właśnie sokołów zamknąłem oczy na sen wieczny, a pełen zaszczyty i chwały Kurhany mogił tych bohaterów rozsiane na szlaku działań mojej b. Armii od Buga aż do Dniepru, są świadectwem dobrowolnej rycerskiej ofiary życia złożonego przez obcoplemieńców dla Polski i gdy o obcoplemieńcach obałamuconych jest tu mowa, którzy stanęli przeciw Polsce, moim obowiązkiem, jako byłego dowódcy tej lepszej i większej części, jest podkreślić ich sympatię, zaufanie i poświecenie dla Polski.
Gen. Bułak-Bałachowicz, były dowódca Armii Ochotniczej Sprzymierzonej.
(2134)
